Στόχος κάθε μητέρας και κάθε πατέρα είναι να κάνουν όσο καλύτερα μπορούν την πιο σημαντική δουλειά της ζωής τους, αυτή του γονιού. Όπως όμως γνωρίζουν όλοι, αυτό δεν είναι εύκολη υπόθεση, αφού δεν υπάρχει «εγχειρίδιο καλού γονέα» και ο καθένας πρέπει να ανακαλύψει μέσα από τις πράξεις και τις παραλήψεις του τι είναι αυτό που θα τον φέρει πιο κοντά στο συγκεκριμένο στόχο. Η κλινική ψυχολόγος Erica Reischer, στο καινούριο βιβλίο της What Great Parents Do: 75 Proven Strategies for Raising Fantastic Kids, κατέγραψε μερικές πολύ βασικές πρακτικές που είναι σημαντικό να ακολουθούν οι γονείς προκειμένου να προάγουν την φυσική, συναισθηματική και κοινωνική ανάπτυξη των παιδιών. Από εκεί αλιεύσαμε αυτά τα 25 πράγματα που πρέπει να κάνουμε όλοι για να μεγαλώσουμε παιδιά που θα γίνουν το καλύτερο που μπορούν στη ζωή τους!
Να ακολουθούμε και οι ίδιοι τις συμβουλές που δίνουμε στα παιδιά και οι πράξεις μας να μην έρχονται σε αντίθεση με τα λόγια μας.
Να προσπαθούμε να αλλάξουμε ό,τι διαπιστώνουμε ότι δεν είναι σωστό σε εμάς.
Να κατανοήσουμε ότι η μητρότητα και η πατρότητα είναι μια δεξιότητα στην οποία αν προσπαθήσουμε μπορούμε να γινόμαστε όλο και καλύτεροι.
Να επιτρέπουμε στα παιδιά να κάνουν λάθη και να βιώνουν αποτυχίες -μόνο έτσι θα ωριμάσουν.
Να κατανοήσουμε ότι κανένα παιδί δεν είναι τέλειο -όπως άλλωστε και κανένας γονιός.
Να σεβόμαστε και να δείχνουμε κατανόηση σε ό,τι απασχολεί το παιδί σε κάθε φάση της ζωής του.
Να βοηθήσουμε τα παιδιά να καταλάβουν ότι τα συναισθήματά τους έχουν αξία αλλά δεν πρέπει να αφήνουν πάντα να καθορίζουν τις πράξεις τους.
Να αποδεχόμαστε, να υποστηρίζουμε και να αγαπάμε τα παιδιά μας ακριβώς για αυτό που είναι.
Να είμαστε συνεπείς.
Να βοηθήσουμε τα παιδιά να αναγνωρίσουν ότι όλα έχουν τα όριά τους.
Να δίνουμε ευκαιρία στα παιδιά να επανορθώνουν όταν κάνουν λάθη.
Να αποφεύγουμε να βάζουμε «ταμπέλες».
Να διατηρούμε την «εξουσία» μέσα στο σπίτι αλλά να το κάνουμε με όμορφο τρόπο.
Να είμαστε ξεκάθαροι στον τρόπο που παίρνουμε τις αποφάσεις.
Να αναγνωρίζουμε τα συναισθήματά μας και να διδάξουμε στο παιδί πώς να κάνει το ίδιο με τα δικά του.
Να προσέχουμε τι λέμε, πώς το λέμε και τι αντίκτυπο μπορεί να έχεο στους άλλους.
Να κατανοούμε ότι το μυαλό του παιδιού λειτουργεί διαφορετικά από το δικό μας.
Να γνωρίζουμε τη διαφορά ανάμεσα στους στόχους και τις μεθόδους που χρησιμοποιούμε για να τους πετύχουμε.
Να μη γινόμαστε υπερβολικά «δραματικοί».
Να δείχνουμε ευελιξία ώστε να μπορούμε να ανταποκρινόμαστε στις ανάγκες του παιδιού.
Να εξασφαλίζουμε στα παιδιά μας άφθονο χρόνο για παιχνίδι.
Να τα ενθαρρύνουμε να παίρνουν ρίσκα.
Να φροντίζουμε τον εαυτό μας.
Να μην μπαίνουμε σε διαμάχη με τα παιδιά προκειμένου να αποδείξουμε ότι είμαστε πιο δυνατοί από αυτά.
Να τους δείχνουμε ατελείωτη αγάπη χωρίς να περιμένουμε ανταλλάγματα.