Print this page

Η ηθοποιός Μαριλίτα Λαμπροπούλου μας μιλάει για την μητρότητα

Η Μαριλίτα Λαμπροπούλου ανανεωμένη και με γεμάτες τις μπαταρίες της, μιλάει για τον “ρόλο” της ως μαμά αλλά και για το μυστικό της οργάνωσης του χρόνου της ανάμεσα σε οικογένεια και πλατό.
Πώς είναι η εμπειρία σου ως μητέρα μέχρι τώρα; Τα περίμενες πιο δύσκολα/εύκολα;

Είναι μια απόλυτη εμπειρία, που κανένα επίθετο δεν βρίσκω να την περιγράψω. Πρακτικά, η καθημερινότητα μου έγινε πολύ πιο κοπιαστική, ο ελεύθερος χρόνος μου ανύπαρκτος (ιδίως τους πρώτους μήνες) και δεν αναγνώριζα τον εαυτό μου που όχι μόνο δεν παραπονιόμουν γι’ αυτό, αλλά ένιωθα τόσο πλήρης και ευτυχής.

Προετοιμάστηκες για τον ερχομό του παιδιού σου μέσω σχετικής ενημέρωσης απο βιβλία/blogs/sites για την μητρότητα και το παιδί; Αν ναι, καποιες μαμάδες θεωρούν την πολύ ενημέρωση αγχωτική. Είχε/έχει θετικό αντίκτυπο σε εσένα;

Ναι, ενημερωνόμουν συνεχώς, σε κάθε στάδιο της κύησης, και μετά αφού γεννήθηκε το παιδί, για όλη την γκάμα των θεμάτων υγείας, ψυχολογίας και συμπεριφοράς, εκτός από το γιατρό μου, και μέσα από επιλεγμένα sites και βιβλία, αλλά και από φίλους με σχετική εμπειρία. Προσπαθούσα ωστόσο να φιλτράρω τα πάντα με το δικό μου ένστικτο. Η ενημέρωση με βοήθησε να έχω περισσότερες επιλογές, σε περιπτώσεις που ίσως να μην πήγαινε το μυαλό μου τι να κάνω. Φρόντιζα βέβαια να διασταυρώνω τις πληροφορίες που με επηρέαζαν. Παραδέχομαι ότι κάποιες φορές παραλίγο να τρομοκρατηθώ διαβάζοντας ενδεχόμενα ή δυσάρεστες περιπτώσεις, γι’ αυτό απέφευγα να ασχολούμαι με πληροφορίες που δεν θεωρούσα ότι με αφορούν άμεσα.

Σε έρευνα που πραγματοποιήθηκε σε Βρετανούς γονείς, αποδείχτηκε οτι αρχίζουν οι γονείς σιγά σιγά να επαναπροσδιορίζουν τις προτεραιότητές τους και τον ρόλο τους αναζητώντας περισσότερο χρόνο με τα παιδιά τους και όχι στον εργασιακό τομέα . Πώς νοιώθεις για αυτό;

Χαίρομαι που το μαθαίνω. Τι νόημα έχει η μητρότητα και η πατρότητα αν δεν είσαι κοντά στα παιδιά σου, να τα χαίρεσαι, να τα γνωρίζεις, βήμα βήμα, μέρα τη μέρα, να τους μαθαίνεις μέσα από την αγάπη σου που δεν μοιάζει με κανενός άλλου, να τα προστατεύεις και να τα διαπαιδαγωγείς με τον τρόπο που εσύ κρίνεις; Όχι βέβαια 24 ώρες το εικοσιτετράωρο…, (άλλωστε είναι χρήσιμη και η παρουσία άλλων ανθρώπων που εμπιστεύεσαι κοντά τους), να δουλεύεις, ναι, αλλά όσο περνάει από το χέρι σου να κρατάς χρόνο για το παιδί. Ποιοτικό χρόνο, αφιερωμένο στο παιδί. Εγώ τώρα δουλεύω πολύ, μετά από δύο χρόνια που με είχε ολόδική της η κόρη μου, αλλά τις ώρες που έχω ελεύθερες και τα Σαββατοκύριακα είμαι συνεχώς μαζί της, με όρεξη, όσο κουρασμένη κι αν είμαι. Άσε που έτσι ξεκουράζομαι, αναπτερώνομαι.

Πως νιώθεις που επέστρεψες στην τηλεόραση;

Στερούμαι ύπνο, γιατί σχεδόν όλες τις ώρες που δεν έχω γύρισμα προσπαθώ να είμαι με τη μικρή, οπότε διαβάζω για τη δουλειά μου ή απαντώ σε ερωτήσεις όπως οι δικές σας, όταν πια αυτή έχει κοιμηθεί. Βραδινές έξοδοι ας πούμε, με τον άντρα μου, σε αυτή τη φάση δεν είναι συχνές, και συνήθως τις συνδυάζω με κάποιο θέατρο ή δουλειές φίλων γιατί πραγματικά δεν μου κάνει καρδιά να την αφήνω και να φεύγω χωρίς να είναι απαραίτητο. Ξέρω, θα μου πείτε, πρέπει να κρατάμε πάντα και κάποιο χρόνο για τον εαυτό μας. Θέλω να πιστεύω ότι τα πράγματα θα γίνονται όλο και πιο εύκολα καθώς το παιδί θα μεγαλώνει και θα γίνεται όλο και πιο ανεξάρτητο. Θέλω και θα την ενθαρρύνω να γίνει ανεξάρτητη, αλλά τα πρώτα χρόνια είναι σίγουρα απαιτητικά. Τα δύσκολα όμως αξίζουν πιο πολύ. Νιώθω καλά που δουλεύω ξανά, έχω κέφι, νιώθω δημιουργική. Νιώθω καλά που προσφέρω κάτι και κάπου αλλού εκτός από το παιδί μου. Μ΄αρέσει να το ξέρει και το παιδί μου αυτό (στο βαθμό που καταλαβαίνει). Οι πολλές ώρες δουλειάς δυσκολεύουν λίγο την κατάσταση στο σπίτι, αλλά με σωστή οργάνωση και κατανόηση μέσα στην οικογένεια το… αντέχουμε.

Κάποια special συμβουλή προς τις νέες μανούλες to be;

Να ξέρουν ότι όταν με το καλό γεννηθεί το παιδί θα ανακαλύψουν έναν κόσμο που ούτε φανταζόντουσαν, και αποθέματα υπομονής που δεν ήξεραν ότι διέθεταν. Η ηρεμία και η υπομονή είναι κλειδιά για την καλή σχέση με το παιδί. Τον πρώτο καιρό δεν θα μπορούν να έχουν πρόγραμμα, θα ακολουθούν το πρόγραμμα του παιδιού. Αυτό καλό είναι να το ξέρουν και να το έχουν αποδεχθεί. Και για αργότερα, όσο θα μεγαλώνει το παιδί, θα τους έλεγα να το ακούν, να το ακούν πολύ προσεκτικά, να καταλαβαίνουν καλά τι έχει ανάγκη πριν το κατευθύνουν, να του δίνουν πάντα εναλλακτικές όταν του απαγορεύουν κάτι, να το σέβονται (ποτέ να μην το προσβάλλουν) και να ξέρουν ότι το παιδί έχει πάντα την τάση να ευχαριστήσει τους γονείς του.

Σε συνεργασία με το goldmum.gr/