Print this page

To savoir vivre της βουτιάς!

Θυμάστε τις εποχές που οι τροφαντές κυρίες έφερναν κεφτεδάκια στην παραλία, φώναζαν «Γιαννάκη, έλα παιδί μου να φας τον κεφτέ σου» και «Γιαννάκη τώρα έφαγες, μην πας στα βαθιά»; Αυτές οι εποχές (ευτυχώς) πέρασαν, οι παραλίες είναι πιο οργανωμένες και είναι για όλους. Κι όταν λέμε όλους εννοούμε και οικογένειες, αλλά και ζευγαράκια και παρέες ακόμη και μοναχικούς κολυμβητές που πάνε στην παραλία για να ξεφύγουν. Όταν λοιπόν, ξεκινάτε εσείς και τα αγγελούδια σας (που όταν βλέπουν θάλασσα δεν είναι και τόσο αγγελούδια) να επισκεφτείτε την πλαζ, υπάρχουν κάποιοι άγραφοι κανόνες για να περάσετε και εσείς καλά αλλά και οι γύρω σας.

Τί τους χρειάζονται τόσα κουβαδάκια;
Εντάξει, βρήκατε σε προσφορά τα κουβαδάκια και τα αγοράσατε. Άλλωστε το καθένα έχει διαφορετική λειτουργία: ένα για να σκάβει, ένα για να φτιάχνει ζωάκια με την άμμο, ένα για να φτιάχνει πυργάκια, ένα για μαζεύει άμμο, ένα για να μεταφέρει άμμο, ένα για να σουρώνει την άμμο. Επίσης, μαζί με τα κουβαδάκια έρχονται και τα μπρατσάκια, παπάκια, σωσιαβιάκια κτλ., κτλ., κτλ. Αλήθεια, δεν πιστεύετε πως σε μία παραλία γεμάτη κόσμο τα τόσα κουβάδακια δυσκολεύουν το περπάτημα στην αμμουδιά αλλά και το κολύμπι των λουόμενων; Μάλιστα, εάν έχετε μικρότερα παιδάκια, ο λουόμενος, θα είναι πολύ τυχερός αν δεν του εκτοξευθεί κανένα παπάκι στο κεφάλι.
Βάλτε όρια! Πείτε του ότι αυτή τη φορά θα πάρετε τα μισά από αυτά και την επόμενη τα υπόλοιπα. Αναθέστε του να βρει τα αγαπημένα του, διαλέξτε τα μαζί του, κάντε διάλογο μαζί του. Ένα άλλο συν από τα λιγότερα κουβαδάκια είναι ότι θα σταματήσετε να είστε η μάνα-αρσιβαρίστας και θα ξεκουραστείτε κι εσείς!

Συμμεριστείτε τον ενθουσιασμό τους!
Σκεφτείτε για λίγο ποιο είναι το πρώτο πράγμα που τα παιδιά κάνουν με το που φτάνετε στην ακτή. Ουρλιάζουν. Αυτό συμβαίνει γιατί είναι πολύ ενθουσιασμένα που βλέπουν τη θάλασσα κι εσείς θα πρέπει να συμμεριστείτε τον ενθουσιασμό τους. Όταν λοιπόν, σας φωνάζουν «έλα μαμά, έλα»! ρίξτε μία βουτιά τους για να νιώσουν ότι χαίρεστε μαζί τους αλλά κυρίως για να σταματήσουν να ξεφωνίζουν.

Διδάξτε στο κατάλληλο μέρος!
Δεν υπάρχει ωραιότερο πράγμα από το να δείχνετε κάτι καινούριο στο παιδί σας. Το να του διδάξετε κολύμπι είναι υπέροχη δραστηριότητα, αλλά μόνο όταν γίνεται σε ένα συγκεκριμένο χώρο και σε ορισμένες συνθήκες. Το να διδάσκετε Κυριακή μεσημέρι σε πολυσύχναστη πλαζ της Αττικής, όπου ο κόσμος δεν έχει κυριολεκτικά που να βάλει το κεφάλι του, δεν είναι καλή ιδέα. Ούτως η άλλως, δεν έχετε τον προαπαιτούμενο χώρο για κολύμβηση, οπότε αφήστε το για μια μέρα με λιγότερο κόσμο.

Ρακέτες or not?
Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε συμβιβαστεί με το «τσακ τσακ» της ρακέτας και στις μέρες μας σπάνια κάνουμε παρατηρήσεις. Αν δε, δύο άτομα ξέρουν καλά ρακέτες, συχνά είναι και ένα καλό θέαμα. Το 4 ή 5 ή 6 χρονών παιδάκι σας, πόσο καλές ρακέτες μπορεί να παίζει; Το μπαλάκι θα εκτοξεύεται στους λουόμενους και στην καλύτερη περίπτωση κάποιος θα σας παρατηρήσει. Στη χειρότερη μπορεί να μοιράσετε κάννα-δυό καρούμπαλα σε όσους τόλμησαν να κάθονται γύρω σας. Για την πολυσύχναστη παραλία, προτιμήστε παιχνίδια που τα ξέρουν καλά και αφήστε τους πειραματισμούς για τις πιο άδειες παραλίες.

Είναι ώρα τώρα για γυμνισμό;
Είναι πολύ χαριτωμένο να βλέπεις μικρά παιδάκια να τρέχουν γυμνά. Αλλά σκεφτείτε πόσα μικρόβια μπορεί να έχει η άμμος στην οποία βουλιάζουν κάθε λίγο και λιγάκι. Μπορεί να «είναι μικρός, δεν έχει ανάγκη» αλλά στην άμμο συχνά βρίσκουμε αποτσίγαρα, σκουπίδια και φυσικά το «φυσικό της βασίλειο»: μαμουνάκια, μυρμιγκάκια και πολλά άλλα που μπορεί αν τσιμπήσουν το παιδί σε περιοχή πολύ ευαίσθητη. Γι’ αυτό αφήστε το γυμνισμό ιδιαίτερα στις πιο πολυσύχναστες (και άρα πιο βρώμικες) παραλίες και επιστέψτε τον μόνο για την μπανιέρα του σπιτιού σας.

Καλές και ήσυχες βουτιές!