Περισσότερο Disney παρά Pixar, η νέα ταινία κινουμένων σχεδίων της τελευταίας είναι ευχάριστη και τεχνικά άψογη, αλλά αρκετά παιδική...Η Μέριντα εκτός από καταπληκτική τοξότης είναι η παρορμητική κόρη του θαρραλέου βασιλιά Φέργκους και της δυναμικής βασίλισσας Έλινορ. Αποφασισμένη να χαράξει το δικό της μονοπάτι στη ζωή και στο τραχύ και μυστηριώδες τοπίο των Highlands της Σκωτίας, η Μέριντα αψηφά ένα αρχαίο έθιμο που είναι ιερό για τους φωνακλάδες άρχοντες της χώρας, τον τεράστιο άρχοντα Μαγκάφιν, τον στριμμένο λόρδο Μάκιντος και το στρυφνό λόρδο Ντίγκουολ. Οι πράξεις της Μέριντα προκαλούν χάος στο βασίλειο που δεν επιδέχεται καμίας διόρθωσης κι όταν απευθύνεται στην εκκεντρική γριά Μάγισσα για βοήθεια, μπλέκει με μια νοσηρή κατάρα. Για να σωθεί θα χρειαστεί να επιστρατεύσει όλο της το κουράγιο και να ανακαλύψει τι θα πει πραγματική γενναιοψυχία, πριν να είναι πολύ αργά...Η νέα ταινία της Pixar έχει για ηρωίδα μια ατίθαση νεαρή κοπέλα που είναι άσος στην τοξοβολία –και δεν λέγεται Κάτνις! Το εξαιρετικά φροντισμένο animation είναι κάτι που θεωρούμε δεδομένο από τη συγκεκριμένη εταιρία, η οποία όμως –με εκπληκτικές δουλειές όπως το «Wall-e» και το «Up»- μας έχει κάνει να απαιτούμε πολύ περισσότερα από όσα μας προσφέρει το «Brave»... Το οποίο είναι ένας πολύ ευχάριστος αλλά προβλέψιμος συνδυασμός παραμυθιού, κωμωδίας και περιπέτειας που δεν ξεχωρίζει ιδιαίτερα από οποιαδήποτε ταινία κινουμένων σχεδίων της Disney τα τελευταία 20 χρόνια και απευθύνεται περισσότερο στο παιδικό κοινό, κάτι στο οποίο συνηγορεί και η αναγκαστική επιλογή της μεταγλωτισμένης εκδοχής... Pixar, την επόμενη φορά περιμένουμε περισσότερο ‘γενναίες’ επιλογές!
Θοδωρής Τσιάτσικας