"Οι βάσεις μπαίνουν στην οικογένεια". Έτσι λένε. Έχοντας τώρα πια τη δική μου οικογένεια, το πιστεύω ακράδαντα. Αποτελούμε το πρώτο και κύριο πρότυπο για τα παιδιά μας και το παράδειγμά μας είναι αυτό που θα ακολουθούν και θα μιμούνται.

Μίμηση, κύριο χαρακτηριστικό της ανάπτυξης του παιδιού και διδαχή. Λατρεύουν να μαθαίνουν πράγματα και ρουφάνε τις πληροφορίες σα σφουγγάρια. Και ότι τους δείξεις και του μάθεις μία φορά το τηρούν ευλαβικά. Δε σου αφήνουν τα ίδια περιθώρια να ξεφύγείς ή να αποκλίνεις της πορείας σου.

Κάπως έτσι λοιπόν ξεκινήσαμε και μαθήματα οικολογικής ευσυνειδησίας. Σωστός τρόπος ζωής θα το έλεγα. Έχουμε ένα κάδο για τα σκουπίδια και ένα για την ανακύκλωση. Σιγά σιγά δείχνοντας και μαθαίνοντας ότι το χαρτί, το πλαστικό, το γυαλί ανακυκλώνονται και ξαναφτιάχνουμε από την αρχή καινούρια πράγματα με αυτά, μετά ήρθε η σειρά του μπλε κάδου. Είναι η μίνι βόλτα μπαμπά και γιου κάθε απόγευμα. Κατεβάζουν τα σκουπίδια και τη τσάντα με τα της ανακύκλωσης και ο μικρός ξέρει τώρα πια και πάει μόνος του στο μπλε κάδο και με τη βοήθεια του μπαμπά τα ρίχνει μέσα. Λίγο η βολτίτσα, λίγο το διασκεδαστικό της υπόθεσης που λατρεύουν να βοηθάνε, έχει γίνει ρουτίνα. Μία υγιής ρουτίνα καθημερινότητας που σίγουρα κάτι θα αφήσει στο μέλλον. Και τα παιδιά τη συνήθεια και τη ρουτίνα τη χρειάζονται για μεγαλύτερη ασφάλεια.

Και μέσα σε αυτή τη ρουτίνα έχουν μπει και άλλες καθημερινές, μικρές αλλά πολύ σημαντικές συνήθειες. Όπως ο μικρός μας κήπος. Ένας κηπάκος 3-4 γλαστρών αλλά αρκετός για να μάθουν από που προέρχεται η τροφή. Σκαλίσαμε, φυτέψαμε και ποτίσαμε φράουλες, ντοματίνια, σέλινο και μαιντανό! Η χαρά όταν βγήκαν τα πρώτα κόκκινα ντοματίνια και η αίσθηση του να κόβεις απευθείας από τη γλάστρα σου κάτι που έφτιαξες εσύ, δε περιγράφεται .Έτσι μαζί με τα σποράκια φυτεύτηκαν και οι οικολογικές συμπεριφορές ενός μελλοντικού ενήλικα που θα έχει κάποιους τρόπους και αγωγή απέναντι στη φύση που του επιτρέπει σιωπηλά να ζει μέσα σε αυτή.

Μικρές απλές συμβουλές κάθε φορά που πας βόλτα στη παιδική χαρά και για μπάνιο στη θάλασσα, μπορούν να κάνουν τη διαφορά. Δε πετάμε σκουπίδια έξω από το αμάξι αλλά έχουμε σακουλίτσα και ότι άχρηστο το πετάμε μέσα μέχρι να πάμε σπίτι μας. Στη θάλασσα δε ρίχνουμε τίποτα μέσα στο νερό και κάθε φορά που φεύγουμε μαζεύουμε όλα μας τα σκουπίδια και τα πετάμε στο κάδο. Αν είμαστε συνεπείς πρώτα εμείς οι γονείς, θα ακολούθησουν και τα παιδιά μας. Άλλωστε με όποιο δάσκαλο καθίσεις τέτοια γράμματα θα μάθεις. Έτσι δε λένε;

Μαριάννα Στεργιούλα