Print this page

Τι να κάνουμε όταν το παιδί μας "βγάζει γλώσσα"!

«Δεν πάω πουθενά», «θα κάνω ό,τι θέλω», «δεν θα μου πεις εσύ»... Ποια είναι η σωστή αντίδραση των γονιών σ' αυτή τη συνηθισμένη συμπεριφορά παιδιών κάθε ηλικίας; 

«Δεν πάω πουθενά. Εγώ θα μείνω να παίξω», σας λέει το παιδί σας και σας γυρνάει την πλάτη, αγνοώντας σας. Το φαινόμενο παρουσιάζεται για πρώτη φορά γύρω στην ηλικία των 4 ετών και αν δεν αντιμετωπιστεί άμεσα, γύρω στη εφηβεία παίρνει σοβαρές διαστάσεις. 

Όχι πολύ καιρό πριν, τα παιδιά ούτε να σκεφτούν δεν μπορούσαν το ενδεχόμενο να αντιμιλήσουν στους γονείς τους ή στους λοιπούς ενήλικες γενικότερα. Αυτό συνέβαινε επειδή οι γονείς τους δεν το ανέχονταν σε καμία περίπτωση και το παιδί που έβγαζε γλώσσα τιμωρούνταν. 

Σήμερα οι γονείς συχνά υποκύπτουν και ανταποκρίνονται σε μια παιδική απαίτηση που διατυπώνεται με άσχημο τρόπο. Παρόλο που δεν το κάνουν ηθελημένα, για το παιδί αυτό είναι ένα σήμα ότι μπορεί να συνεχίσει να μιλάει έτσι και να κερδίσει αυτό που θέλει. Υποχωρείτε και φοράτε άλλο φόρεμα στην κόρη σας που τσιρίζει «δεν μ’ αρέσει αυτό, δεν πρόκειται να το βάλω. Παρ’ το από δω». Το σίγουρο είναι ότι αυτό το επεισόδιο δεν πρόκειται να μείνει χωρίς συνέχεια. Φυσικά δεν εννοούμε ότι πρέπει να την ντύσετε με το ζόρι, μπορείτε να τη βοηθήσετε να διαλέξει ένα άλλο φόρεμα που να της αρέσει αρκεί να σας το ζητήσει με ένα πιο ευχάριστο τρόπο.  

Αλλά γιατί δεν μπορούν να εφαρμοστούν απλές και καθημερινές λύσεις; Πολυάσχολοι γονείς που αναγκάζονται να καταφύγουν σε βιαστικές και εύκολες λύσεις; Ευαίσθητοι και υπερ-συναισθηματικοί γονείς που αδιάκοπα προσπαθούν να προφυλάξουν τα παιδιά τους από κάθε είδους στεναχώρια. Έτσι, από το να εκνευρίσουν το παιδί τους ζητώντας του να εκφράσει τις επιθυμίες του με ευγενικό τρόπο και σεβασμό, συχνά οι γονείς είναι οι υποχωρητικοί της υπόθεσης, οι οποίοι υποκύπτουν στις επιθυμίες των παιδιών του προκειμένου να αποφύγουν τους καβγάδες. Ταυτόχρονα, παρέχουν μία κακή υπηρεσία, μίας και δεν διδάσκουν την επικοινωνία με τον έξω κόσμο.

 

Μέρος του ρόλου σας ως γονιός και της γονικής υποχρέωσής σας είναι να διδάσκετε τα όρια και να δίνετε το καλό παράδειγμα. Σε αυτή σας την προσπάθεια θα ήταν καλό να ακολουθήσετε τα παρακάτω βήματα: 

- Ορίστε ξεκάθαρα τα όρια, χωρίς κάποια διαπραγμάτευση.

- Αφουγκραστείτε το συναίσθημα του παιδιού και ακούστε το με προσοχή, αλλά να είστε έτοιμοι να δώσετε κάποιες φορές και αρνητικές απαντήσεις, ανεξάρτητα από τις αντιδράσεις των παιδιών.

- Δεν υπάρχει λόγος να πείσετε το παιδί για την δική σας άποψη. Φυσικά θα του εξηγήσετε την πρώτη φορά τη σκέψη που κρύβεται πίσω από μία πράξη σας, αλλά μην μπαίνετε συνεχώς σε αυτή τη διαδικασία περιμένοντας το μικρό σας να συμφωνήσει.

- Πρώτα εσείς θα πρέπει να χρησιμοποιείτε την πρέπουσα γλώσσα, ώστε να γίνετε παράδειγμα προς μίμηση. Αν η συνηθισμένη σας έκφραση το πρωί είναι «Βάλε το μπουφάν σου τώρα. Άντε δεν θα σε περιμένω μία ώρα!», να είστε σίγουρη ότι κάποια στιγμή το παιδί σας σίγουρα θα σας μιμηθεί. Ο κανόνας είναι απλός: μιλήστε στο παιδί σας όπως θα θέλατε να σας μιλάει. Επιπλέον σημαντικό είναι να αναφερθεί ότι δεν είναι μόνο τα λόγια μας σημαντικά, αλλά και ο τόνος της φωνής μας, καθώς επίσης και η γλώσσα του σώματός μας.

- Διδάξτε στο παιδί σας την αξία της ευγένειας, αλλά χρειάζεται χρόνος, αποφασιστικότητα και επιμονή από μεριάς σας. Έτσι θα μάθει να επικοινωνεί με αποτελεσματικότητα και ενδιαφέρον για τους γύρω του. Ο σκοπός δεν είναι να του εμφυσήσετε ότι δεν πρέπει ποτέ να αντιμιλάει, αλλά να του δώσετε να καταλάβει ότι η γνώμη του είναι σημαντική για εσάς και να γνωρίζετε τι του αρέσει και τι όχι. Ωστόσο, ενδιαφέρεστε να έχει έναν σωστό τρόπο επικοινωνίας, διότι με τις φωνές, τα πείσματα και τους καβγάδες δεν θα πείσει κανένα.

 

- Ο τρόπος που θα επιλέξετε να χειριστείτε τη συμπεριφορά του παιδιού σας εντάσσεται στην δική σας οικογενειακή λογική.

 

 Με τη συνεργασία του κέντρου ειδικών θεραπειών Λόγος & Επικοινωνία, www.logosepikinonia.gr