Print this page

Αυτές είναι οι τρεις πιο αποτελεσματικές μέθοδοι πειθαρχίας!

Επιστημονικές έρευνες κατέληξαν ότι τρεις είναι οι ιδανικοί τρόποι για να βάλουμε όρια στη συμπεριφορά των παιδιών μας.

Κάθε παιδί είναι μοναδικό και η συμπεριφορά των γονιών θα πρέπει να προσαρμόζεται στην προσωπικότητά του, σε όλα τα ζητήματα, ακόμα κι αυτά που αφορούν την πειθαρχεία. Αρχικά, λοιπόν, είναι σημαντικό να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν υπάρχει ένα μοναδικό «μυστικό» που ταιριάζει σε όλες τις οικογένειες και μπορεί να κάνει οποιαδήποτε παιδί να πειθαρχεί. Γι' αυτό άλλωστε και υπάρχουν τόσο πολλές θεωρίες για το τι είναι αποτελεσματικό και τι όχι, από το (απαράδεκτο για όλους, ελπίζουμε) ξύλο μέχρι την επιβράβευση. Ποια από όλες αυτές, όμως, αποδίδει συνήθως καλύτερα; 

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η ιδανική μέθοδος είναι ένας συνδυασμός διάφορων τέτοιων τεχνικών. Πρόσφατα, ερευνητές ζήτησαν από 102 μητέρες να απαντήσουν πώς αντιδρούν συνήθως όταν το παιδί τους χτυπάει, γκρινιάζει, αντιμιλάει ή δεν ακούει και κατέληξαν ότι οι εξής τρεις τακτικές είναι αυτές που «πιάνουν» συχνότερα:

- Η πρόταση για συμβιβασμό είναι η πιο αποτελεσματική μέθοδος για πιτσιρίκια που δείχνουν διατεθειμένα να συνεργαστούν, ανεξάρτητα από την αιτία που προκάλεσε τη διένεξη με το γονιό. 

- Η προσπάθεια να αντιμετωπιστεί το περιστατικό με λογικές εξηγήσεις, είναι η δεύτερη καλύτερη μέθοδος και έχει καλά αποτελέσματα όταν το πρόβλημα έχει να κάνει με ελαφρώς ενοχλητικές συμπεριφορές του παιδιού, όπως η γκρίνια. 

- Η επιβολή συνεπειών και «κυρώσεων», όπως «πήγαινε για 10 λεπτά στο δωμάτιό σου» ή «δεν θα δεις τηλεόραση» είναι πιο αποτελεσματική σε «δύσκολα» παιδιά, όταν όμως εφαρμόζονται σε πιο «σοβαρές» περιπτώσεις (π.χ. όταν χτυπάει άλλους ή δεν συμμορφώνεται συστηματικά στις εντολές των γονιών του. 

 Σύμφωνα πάντως με τον επικεφαλής της έρευνας, Ρόμπερτ Λάρτζελερ, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο της Οκλαχόμα, εάν αναζητάμε τα μακροπρόθεσμα οφέλη, η εκλογίκευση του προβλήματα (δηλαδή η δεύτερη από τις παραπάνω μεθόδους) έχει τα περισσότερα πλεονεκτήματα, γιατί βοηθάει στο να ανατραφούν πιο θετικά παιδιά. Αντίθετα, οι συμβιβασμοί συχνά καταλήγουν σε ενδυνάμωση της αρνητικής συμπεριφοράς, ενώ η επιβολή κυρώσεων δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα όταν εφαρμόζεται συστηματικά και όχι μόνο σε ακραίες περιστάσεις.