Όπως τα παιδιά έτσι και οι γονείς δεν είναι πολύ ίδιοι μεταξύ τους. Αυτό κατά συνέπεια σημαίνει ότι δεν υπάρχουν ένα ή δύο συγκεκριμένα πράγματα που μπορεί να κάνουν μια γυναίκα «καλή μαμά» ή έναν άντρα «καλό μπαμπά». Ωστόσο, σύμφωνα με την κλινική ψυχολόγο Έρικα Ρέιτσερ υπάρχουν κάποιες συμπεριφορές των γονιών που έχουν τα πιο θετικά αποτελέσματα στην ψυχική, συναισθηματική και κοινωνική ανάπτυξη των παιδιών τους. Αυτές κατέγραψε στο βιβλίο της με τίτλο What Great Parents Do: 75 Proven Strategies for Raising Fantastic Kids. Κι από εκεί ξεχωρίσαμε τις 25 πιο σημαντικές «αρετές» που μπορούν να αναβαθμίσουν ένα ζευγάρι σε ιδανικούς γονείς:

Είναι συνεπείς και κάνουν πάντα όσα υποσχέθηκαν στα παιδιά τους ότι θα κάνουν.

Κάνουν προσπάθειες να αλλάξουν.

Κατανοούν ότι η μητρότητα και η πατρότητα είναι δεξιότητες που μπορούν να βελτιώσουν εάν προσπαθήσουν.

Επιτρέπουν στα παιδιά τους να κάνουν λάθη και να ζήσουν την εμπειρία της αποτυχίας προκειμένου να ωριμάσουν.

Αντιλαμβάνονται ότι δεν είναι οι τέλειοι γονείς -κι όταν κανένας γονιός δεν είναι τέλειος.

Σέβονται και δείχνουν κατανόηση για όλα όσα είναι το παιδί τους.

Βοηθούν τα παιδιά τους να αντιληφθούν ότι μπορούν να βιώνουν τα συναισθήματά τους χωρίς να επιτρέπουν σ' αυτά να καθορίζουν τις πράξεις τους.

Αποδέχονται, υποστηρίζουν και αγαπούν τα παιδιά τους γι' αυτό ακριβώς που είναι.

Είναι πάντα συνεπείς.

Αναγνωρίζουν ότι υπάρχουν όρια -ακόμα και στην προσπάθεια να αιτιολογήσεις κάτι.

Δεν «καταδικάζουν» ποτέ τα παιδιά τους χωρίς ελαφρυντικά.

Προσπαθούν να μη χρησιμοποιούν «ταμπέλες».

Αναλαμβάνουν αρχηγικό ρόλο αλλά χωρίς να χάνουν τη «ζεστή» προσέγγιση απέναντι στα παιδιά.

Οι αποφάσεις τους είναι πάντα ξεκάθαρες.

Ξέρουν να διαχειρίζονται τα συναισθήματά τους και εκπαιδεύουν τα παιδιά τους να κάνουν το ίδιο.

Προσέχουν τι λένε, πώς το λένε και ποιες είναι οι συνέπειες των όσων λένε.

Κατανοούν ότι ο εγκέφαλος των παιδιών λειτουργεί διαφορετικά από αυτόν των ενηλίκων.

Ξέρουν τη διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στους στόχους και τις μεθόδους που χρησιμοποιεί κανείς για να τους πετύχει.

Προσπαθούν να μην είναι ποτέ υπερβολικά δραματικοί.

Δείχνουν ευελιξία και προσπαρμοστικότητα προκειμένου να ικανοποιήσουν τις αβάγκες των παιδιών τους.

Εξασφαλίζουν άφθονο ελεύθερο χρόνο για παιχνίδι.

Ενθαρρύνουν τα παιδιά τους να παίρνουν ρίσκα -σε ένα ελεγχόμενο περιβάλλον.

Φροντίζουν τον εαυτό τους -εκτός από τα παιδιά.

Αρνούνται να εμπλακούν σε καυγάδες με το παιδί για να αποδείξουν ποιος είναι ο αρχηγός.

Δείχνοουν στο παιδί τους αστείρευτη, ακλόνητη αγάπη.