Συνήθως οι γονείς αγχώνονται περισσότερο από τα παιδιά όταν ξεκινάει μια καινούρια σχολική χρονιά. Και όχι άδικα -αφού πολλές από τις υποχρεώσεις βαρύνουν εμάς και όχι τους μικρούς μαθητές Από αυτή τη χρονιά όμως, ας πάρουμε απόφαση να αφήσουμε περισσότερη υπευθυνότητα στα ίδια τα παιδιά και να αναλάβουμε λιγότερη εμείς. Έτσι θα επωφεληθούμε και οι δύο!

Να συμπληρώνουμε φόρμες, αιτήσεις και λίστες

Εάν το παιδί σας δεν πηγαίνει πρώτη δημοτικου (που σημαίνει ότι έχει ήδη διδαχτεί γραφή κι ανάγνωση) αρκεί να βάζετε την υπογραφή σας σε φόρμες και αιτήσεις και να αφήνετε το ίδιο να κάνει την υπόλοιπη δουλειά. Είναι μια πολύ καλή εξάσκηση για εσάς και επιπλέον νιώθει (και γίνεται) πιο υπεύθυνο. Ασφαλως και θα χρειαστεί να του πείτε ποιο είναι το ΑΜΚΑ του ή ο αριθμός της ταυτότητάς σας, αλλά κατά τα άλλα μπορεί κάλλιστα να συμπληρώσει όλα τα πεδία μόνο του. Επιπλέον, μερικά από τα πράγματα που δεν χρειάζεται να κάνουμε πια για τα παιδιά μας, εφόσον πηγαίνουν πια στην Τετάρτη, Πέμπτη, Έκτη δημοτικού ή παραπάνω είναι να φτιάχνουμε τη λίστα με τα πράγματα που χρειάζονται από το βιβλιοπωλείο ή να καταγράφουμε το πρόγραμμα με τα μαθήματα του σχολείου.

Να αγοράζουμε πράγματα για το σχολείο που ήδη υπάρχουν σκορπισμένα στο σπίτι

Εκτός κι αν το παιδί σας πηγαίνει φέτος στο νηπιαγωγείο ή την πρώτη δημοτικού, είναι εξαρετικά πιθανό τα μισά τουλάχιστον από τα αντικείμενα της σχολικής λίστας να βρίσκονται ήδη στο σπίτι (αν και ίσως δεν γνωρίζετε πού ακριβώς). Συγκεκριμένα, με μια καλή έρευνα θα βρείτε περισσότερα από δύο σωληνάρια κόλλα στικ, στο-τρία ψαλιδάκια, πάνω από πέντα ξύστρες και πολλές γόμες, μπογιές και μολύβια. Δώστε στο παιδί ένα μάθημα περί οικονομίας και σωστής διαχείρισης και πριν ξεκινήσετε για το βιβλιοπωλείο δώστε του τη λίστα και ζητήστε του να κάνει ένα... κηνύγι θυσαυρού μέσα στο σπίτι. Ό,τι βρίσκει σβήνεται από τη λίστα (και αφαιρείται από το μπάτζετ).

Να ζητήσουμε να αλλάξουν τμήμα ή θρανίο για να είναι μαζί με τους φίλους του

Τα παιδιά μας μπορούν να μάθουν πολλά πράγματα για το πώς να διατηρούν αι να διαφυλάττουν τις φιλίες τους από αυτή τη μικρή... απόσταση. Επιπλέον, χωρίς το «δίχτυ ασφαλείας» που του παρέχουν οι κολλητοί του το παιδί μπορεί να τολμήσει να κάνει κάποιες υπερβάσεις στην κοινωνικότητά του και να δώσει στον εαυτό του (και στους άλλους) την ευκαιρία να κάνει κι άλλες φιλίες. Εάν η ανησυχία σας είναι ότι στο τμήμα υπάρχει κάποιο παιδί από το οποίο το δικό σας (ή κάποιο άλλο) είχε υποστεί bullying, αυτό είναι κάτι για το οποίο σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να ενημερωθεί το σχολείο, αλλά είναι προτιμότερο σε πρώτη φάση να αφήσετε τους εκπαιδευτικούς να χειρστούν εκείνοι την κατάσταση.

Να κανονίζοτμε το πρόγραμμά του

«Συχνά με ρωτάνε πόσες δραστηριότητες είναι υπερβολικά πολλές για ένα παιδί», λέει η ψυχολόγος και συγγραφέας του βιβλίου Get the Behavior You Want, Without Being the Parent You Hate!" Ντέμπορα Γκιλμπόα. «Ένας αρκετά πρακτικός κανόνας είναι ο εξής: το πρόγραμμα του παιδιού θα πρέπει να χωράει στο δικό του μυαλό, όχι στο δικό σας. Αυτό σημαίνει πως ένα παιδάκι του δημοτικού δεν θα πρέπει να έχει τόσες εξωσχολικές δραστηριότητες που δεν μπορεί να θυμηθεί εάν έχει μπάσκετ ή μουσική αμέσως μετά το σχολείο ώστε να θυμηθεί να πάρει μαζί του τα ρούχα ή την κιθάρα του. Κι ένα παιδί που τελειώνει το δημοτικό ή πηγαίνει στο Γυμνάσιο θα πρέπει να μπορεί από μόνο του να γνωρίζει τι έχει να κάνει κάθε μέρα και να προετοιμάζεται ανάλογα. Εάν αυτό δεν συμβαίνει με σχετική ευκολία, τότε αποτελεί μια ένδειξη ότι το πρόγραμμά του είναι υπερβολικά φορτωμένο. Φροντίστε να το απαλλάξετε από κάποιες ευθύνες μέχρι να αναπτύξει τις ικανότητες που απαιτούνται για να μπορεί να ακολουθήσει άλλο ένα μάθημα ή μια δραστηριότητα επιπλέον».