Print this page

3 φράσεις που δεν πρέπει να ξαναπούμε ποτέ στις κόρες μας

Ούτε στον εαυτό μας!

Εάν θέλουμε να μεγαλώσουμε δυνατά κι ευτυχισμένα κορίτσια θα πρέπει να σταματήσουμε να αναπαράγουμε τα στερεότυπα που αφορά το τι μπορεί και τι δεν μπορεί να κάνει κάθε φύλο, διαιωνίζοντάς τα. Η πεποίθηση ότι η γυναίκα είναι το «αδύναμο» φύλο εξακολυθεί να επικρατεί σε ένα μεγάλο βαθμό μέχρι και σήμερα και καθιερώνεται από το σπίτι, ήδη από τα παιδικά μας χρόνια. Εάν θέλετε το παιδί σας να μεγαλώσει σε μια κοινωνία όπου όλοι θα έχουν ίσες ευκαιρίες, ανεξάρτητα από το εάν είναι άντρες ή γυναίκες, καλό είναι να σταματήσετε να λέτε στις κόρες σας (αλλά και στον εαυτό σας) τις εξής φράσεις:

«Δεν μπορείς να το κάνεις»

Ευτυχώς, τα παιδιά σήμερα μεγαλώνουν βλέποντας τις μαμάδες τους να αναλαμβάνουν πολλούς και διάφορους ρόλους. Μπορεί να είναι εργαζόμενες, να διοικούν επιχειρήσεις, να ασχολούνται με πράγματα που τις ευχαριστούν. Είναι όμως σημαντικό να φροντίσουμε από όταν είναι ακόμα πολύ μικρά να πιστέψουν πως στη ζωή τους μπορούν να κάνουν όλα όσα επιθυμούν. Όταν τους απευθύνουμε φράσεις όπως «πρόσεξε», «μη», «αυτό δεν είναι για σένα», τους περνάμε το μήνυμα ότι είναι επικίνδυνο ή ακόμα και αδύνατο να κυνηγήσουν κάτι που θεωρούν πρόκληση.

«Αυτή είναι αντρική/γυναικεία δουλειά»

Μη «λογοκρίνετε» τα όνειρα και τις επιθυμίες της κόρης σας. Εάν εκείνη θέλει όταν μεγαλώσει να γίνει αστροναύτης, οικοδόμος ή πυροσβέστης, μην την προτρέψετε να το ξανασκεφτεί επιμένοντας ότι αυτές δεν είναι δουλειές για μια γυναίκα. Η κόρη σας μπορεί να νιώθει τη μία μέρα πριγκίπισσα ή γοργόνα και την άλλη ροκ σταρ κι αυτό είναι απολύτως φυσιολογικό και αποτελεί τη βάση για να μπορέσει κάποτε να κάνει σχέδια που φτάνουν τόσο μακριά όσο έχει ονειρευτεί.

«Γιατί δεν είσαι λίγο πιο...»

Σίγουρη για τον εαυτό σου / δραστήρια / φρόνιμη / χαριτωμένη... Συμπληρώστε με όποια λέξη θέλετε. Ό,τι κι αν είναι αυτό που θα θέλαμε το παιδί μας να είναι «περισσότερο», στην πραγματικότητα το κάνει να πιστεύει ότι στα μάτια μας δεν είναι «αρκετό» έτσι όπως ακριβώς είναι. Κι όμως, η αποδοχή είναι αυτό που έχουν κυρίως ανάγκη τα παιδιά από τους γονείς τους. Και μην ξεχνάτε ότι κάθε παιδί είναι μοναδικό! Αναζητήστε τα δυνατά του σημεία παρά τις αδυναμίες του και βοηθήστε το να τα ενισχύσει περισσότερο. Αφήστε το να πάρει πρωτοβουλίες, να εκφράσει τη γνώμη της και να μάθει ότι έχει δικαίωμα να θέλει η φωνή της να ακουστεί, όποιος κι αν βρίσκεται απέναντί της. Αντί να τη συγκρίνετε με άλλους, ενθαρρύνετέ τη να αναγνωρίσει ότι είναι μοναδική και αυτό είναι που την κάνει τόσο σπουδαία!