Print this page

Το savoir vivre των Χριστουγέννων

Τα Χριστούγεννα είναι εποχή που όλοι ξοδεύουμε, ακόμα και οι οικογένειες που τα βγάζουν δύσκολα πέρα. Αγοράζουμε δώρα, τρώμε παραπάνω, βγαίνουμε περισσότερο, κοινώς σπαταλάμε όπου και όπως μπορούμε. Κακομαθαίνουμε λοιπόν τον εαυτό μας, κακομαθαίνουμε φίλους και συγγενείς γιατί παραπονιόμαστε τότε για τα απαιτητικά παιδιά μας που μας στεναχωρεί ο εγωισμός τους; Γίνεται να αντιστρέψουμε την κατάσταση και να χαρούμε περισσότερο με τη καρδιά μας και λιγότερο με το πορτοφόλι μας αυτή την εποχή;

Πρώτα απ’ όλα δίνουμε βάση στον κόσμο εκτός σπιτιού: Όπως τόσες οικογένειες το κάνουν κάθε χρόνο, φέτος και εμείς θα λάβουμε μέρος σε προγράμματα βοήθειας ανθρώπων που έχουν ανάγκη. Στέλνουμε δηλαδή τρόφιμα, ρουχισμό, βιβλία, φάρμακα , σε άστεγους, ορφανοτροφεία, καταυλισμούς, ομάδες και κέντρα στήριξης, φυλακές, κ.α. Αλλά και στην γειτονιά μας, σίγουρα υπάρχουν ηλικιωμένοι ή άνθρωποι που ζουν μόνοι και χρειάζονται βοήθεια, συναισθηματικού ή υλικού χαρακτήρα.

Μπορούμε επίσης να παίξουμε ένα διασκεδαστικό παιχνίδι που λέγεται «Ο Αι Βασίλης έρχεται κρυφά!» Το παιχνίδι είναι πολύ απλό: Φτιάχνουμε χειροποίητα χριστουγεννιάτικα δώρα (με κουλούρια ή χειροποίητα στολίδια), τα αμπαλάρουμε (με κάρτα ή χωρίς) και ξεκινουμε μυστική δωροθεσία σε πόρτες φίλων και συγγενών που έχουμε επιλέξει από πριν. Αφήνουμε το δώρο στο κατώφλι, χτυπάμε το κουδούνι και τρέχουμε να κρυφτούμε. Όλη η πλάκα είναι στην έκφραση εκείνου που θα ανοίξει τη πόρτα και θα το δει. Αν δεν προλάβουμε να κρυφτούμε, δεν πειράζει, πάλι πλάκα έχει!

Αν στραφούμε στα παιδιά μας: Είναι λογικό να ονειρεύονται ένα δώρο λαμπερό για τα Χριστούγεννα και καλά θα κάνουμε να τους το κάνουμε ανάλογα με τις δυνατότητες της τσέπης μας. Το να τιμωρήσουμε το παιδί μας  και να μην του κάνουμε δώρο, είτε γιατί είναι κακομαθημένο ή είτε γιατί δεν πήρε καλούς βαθμούς θα το πληγώσουμε και θα το κάνουμε να ζηλέψει όλα τα άλλα παιδιά.

Αντί αυτού καλύτερα να μειώνουμε την ποσότητα των δώρων. Όταν τα παιδιά μας παίρνουν δώρα και δωράκια απ’ όλο τον κόσμο, πώς γίνεται να μην θεωρούν φυσιολογικό κάθε χρονιά να συμβαίνει το ίδιο; Μια λύση είναι να ζητήσουμε από κάποιους «ύποπτους» δωροθέτες να συμβάλλουν στο ένα και μοναδικό αλλά ονειρεμένο δώρο που αναφέραμε παραπάνω. Συμφέρει και εμάς τους γονείς και τους λοιπούς συγγενείς ή φίλους.

Δίνουμε την ευκαιρία στο παιδί μας να δώσει χρόνο σε κάθε δώρο που παίρνει. Να το περιεργαστεί, να δει πως δουλεύει ακόμα και να παίξει μαζί του. Με λίγα λόγια το αφήνουμε να ζήσει τη στιγμή, και να μην το ξεπετάει  για να πάει στο επόμενο.

Οι ψυχολόγοι επιβεβαιώνουν πως όταν ξοδεύουμε χρήματα σε μια εμπειρία όπως ένα ταξίδι, αισθανόμαστε περισσότερο ευτυχισμένοι από το να αγοράσουμε κάτι. Έχοντας αυτό κατά νου, το παιδί μας σίγουρα θα εκτιμήσει παραπάνω μια οικογενειακή εκδρομή παρά ένα ακόμα παιχνίδι. Μεγαλύτερη ευχαρίστηση επίσης προκαλούν τα δώρα που μας φέρνουν σε επαφή με τους γύρω μας. Είναι λοιπόν προτιμότερο το οικογενειακό παιχνίδι από ένα ipad.

Την επόμενη μέρα, όταν τακτοποιούμε τα δώρα καλό είναι να ενθαρρύνουμε  τα παιδιά μας να γράψουν ευχαριστήρια γράμματα σε όσους τους έκαναν δώρο.  Να ευχαριστήσουν, να εξηγήσουν γιατί  τους άρεσε και να δείξουν πως εκτιμούν τα δώρα τους.  

Η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχει πιο πολύτιμο δώρο από τον χρόνο που θα διαθέσουμε για τα παιδιά μας. Κοστίζει λίγο είναι όμως τόσο σπάνιος και τα παιδιά μας θα χαρούν περισσότερο την παρέα μας από οποιοδήποτε υλικό δώρο.