Print this page

Όταν η μαμά μένει στο σπίτι

Όσο κερδισμένη και αν μας φαίνεται στην αρχή η γυναίκα που αποφασίζει να μείνει σπίτι για να μεγαλώσει τα παιδιά της, η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Διαβάστε τα υπέρ, τα κατά αλλά και τι χρειάζεται για μια όσο πιο ήρεμη μετάβαση:  

Το αποφασίσαμε. Τα παρατήσαμε όλα για να αφοσιωθούμε στην φροντίδα της οικογένειας και του σπιτιού, μακριά από τα απαιτητικά αφεντικά, το άγχος για τα deadlines και τις υπερωρίες. Τι θα συμβεί, τι θα μας τρομάξει και πως μπορούμε να την παλέψουμε: 

Είμαστε πάντα εκεί, στο σπίτι, στην οικογένεια

Υπέρ: Είμαστε πάντα εκεί όταν μας χρειάζεται το παιδί μας και όχι αποκλεισμένες στο γραφείο
Κατά: Όταν είμαστε πάντα εκεί, δεν είναι λίγες οι φορές που αισθανόμαστε παγιδευμένες και χρειαζόμαστε έστω μερικά λεπτά μόνο για εμάς.
Χρυσή ισορροπία: Ο χρόνος για τον εαυτό μας, είναι σημαντικός για κάθε γονιό. Για να διατηρήσουμε την πνευματική και σωματική μας υγεία έχουμε ανάγκη από ύπνο, σωστή διατροφή, άσκηση ή έστω το χαλάρωμα.

Δεν είμαστε ποτέ μόνες και γλυτώνουμε τις τραυματικές καθημερινές σκηνές αποχωρισμού με το μικρό μας

Υπέρ: Είμαστε μαζί με τα παιδιά μας κάθε ώρα της ημέρας για ο, τι και αν συμβεί: τα πρώτα βήματα, τα πρώτα δοντάκια, τα πρώτα  μικρά ατυχηματάκια.
Κατά: Πράγματι δεν είμαστε ποτέ μόνες ούτε ακόμα και στη τουαλέτα.
Χρυσή ισορροπία: Πρέπει να βάζουμε όρια ακόμα και όταν πρόκειται για τα παιδιά μας.Δεν είμαστε ποτέ μόνες και γλυτώνουμε τις τραυματικές καθημερινές σκηνές αποχωρισμού με το μικρό μας.

Είμαστε εμείς υπεύθυνες για την ανατροφή του παιδιού

Υπέρ: Τα παιδιά είναι μαζί μας την περισσότερη ώρα και εμείς σταματούμε να νιώθουμε πως τα μεγαλώνει η baby sitter. Εμείς κανονίζουμε τι θα φάνε, το πρόγραμμα τους, τις αξίες τους, έχουμε αναλάβει πλήρως την ανατροφή τους.
Κατά: Μπορούμε εύκολα να απομονωθούμε, εμείς και τα παιδιά μας από τον «έξω» κόσμο
Χρυσή ισορροπία: Βρισκόμαστε με τις υπόλοιπες φίλες μαμάδες και κανονίζουμε συναντήσεις για να παίξουν τα μικρά μας. Με αυτό τον τρόπο δεν χάνουμε επαφή με τον γύρω κόσμο.

Είμαστε ο αφέντης και ο μάστορας του σπιτιού. Η διαχείριση του σπιτικού είναι ευθύνη της μαμάς που μένει σπίτι.

Υπέρ: Έχουμε τον έλεγχο του σπιτικού. Πληρώνουμε λογαριασμούς, μαγειρεύουμε, καθαρίζουμε, πάμε τα παιδιά στις διάφορες δραστηριότητες και όχι μόνο.
Κατά: Μερικές φορές και όχι άδικα νομίζουμε ότι έχουν πέσει όλα πάνω μας. Ακόμα και αν ο άντρας μας είναι ο καλύτερος σύντροφος του κόσμου, η ευθύνη του  να «κρατάς» το σπίτι και να μεγαλώνεις παιδιά μας αγχώνει ιδιαίτερα.
Χρυσή ισορροπία:  Συνεχίζουμε να κρατάμε το σπίτι, αλλά αναθέτουμε και  κάποιες δουλειές στα παιδιά μας όπως να μας βοηθούν στο πλύσιμο των ρούχων, το καθάρισμα, το μαγείρεμα, το σούπερ μάρκετ. Με αυτό τον τρόπο εκτός από πολύτιμη βοήθεια, μαθαίνουν να είναι υπεύθυνα και να αναπτύξουν δεξιότητες απαραίτητες για τη ζωή.Κανονίζουμε να ανταλλάσουμε την συνοδεία των παιδιών και το babysitting με άλλους γονείς ή δεχόμαστε βοήθεια από συγγενείς.  Ακόμα και μια μαμά στο σπίτι μπορεί να  νοικιάσει κάποιον για να της κάνει κάποιες δουλειές κατά καιρούς; Π.χ. καθάρισμα όλου του σπιτιού κ.α.

Το  βιογραφικό μας έχει κενό στην επαγγελματική απασχόληση, αφού πλεόν δεν δουλεύουμε.

Υπέρ: Όταν θα θέλουμε να επιστρέψουμε στη δουλειά, οι πιθανοί εργοδότες θα είναι πιο ευέλικτοι σε μία μαμά που έχει ήδη μεγαλώσει τα παιδιά  της και θέλει τώρα να δουλέψει ξανά.
Κατά: Οι γύρω υπάλληλοι θα μας κοιτούν με στραβό μάτι ενώ  η προαγωγή που κάποτε ονειρευόμασταν θα αργήσει πολύ να έρθει. Επίσης θα ανταγωνιζόμαστε πολύ νεότερα άτομα από εμάς τα οποία δεν θα έχουν σταματήσει να δουλεύουν.
Χρυσή ισορροπία: Τσεκάρουμε μια στο τόσο τι υπάρχει στην αγορά και προσπαθούμε να καλύψουμε το χρονολογικό κενό στο βιογραφικό μας με εθελοντισμό ή ως ελεύθερος επαγγελματίας

Ο κουμπαράς μας διαμαρτύρεται και η οικονομική προσφορά στο οικογενειακό πορτοφόλι είναι ιδιαίτερα μειωμένη

Υπέρ: Για μερικές οικογένειες, όταν ο γονιός μένει σπίτι ίσως είναι πιο οικονομική επιλογή από το να πληρώνουν παιδικό σταθμό, αυτοκίνητο, στεγνοκαθαριστήρια, φαγητό απ ’έξω και άλλα.
Κατά: Τώρα πια στο σπίτι δεν μπαίνουν δύο μισθοί αλλά ένας, σημαντική μείωση.
Χρυσή ισορροπία: Γράφουμε και κρατάμε με ευλάβεια τον οικογενειακό προϋπολογισμό για να ξέρουμε τι μας γίνεται και να μην αγχωνόμαστε. Επίσης κάνουμε περισσότερες οικονομικές επιλογές όπως να βρίσκουμε κουπόνια ή διάφορες προσφορές.

Το στρες φτάνει σε άλλα επίπεδα.  Μπορεί να μην υπάρχει το άγχος και η πίεση της δουλειάς αλλά ήρεμη μαμά που φροντίζει παιδιά δεν υπάρχει.

Υπέρ: Αν αγαπάμε όλη το φάσμα της μητρότητας, αν μπορούμε να χαμογελάσουμε ακόμα και όταν το μικρό μας βγάζει τον άσχημο του εαυτό τότε σίγουρα είμαστε τυχερές που πήραμε την απόφαση και μείναμε σπίτι.
Κατά: Δεν είμαστε τέλειες, δεν μένουμε στον «ευτυχισμένο πλανήτη». Τα παιδιά μας μπορεί να μας βασανίζουμε με τα πείσματά τους, τα κλάματα, τους τσακωμούς τους. Αν προσθέσουμε και το άγχος για το οικογενειακό πορτοφόλι (που έχει αδειάσει αισθητά από τότε που σταματήσαμε να δουλεύουμε), ε μια χαρά στρεσαρισμένες είμαστε και χωρίς δουλειά!
Χρυσή ισορροπία: Όταν αρχίζουμε να αισθανόμαστε την πίεση να χτυπάει κόκκινο προσπαθούμε να ανακτήσουμε την ψυχραιμία μας με διάφορες ασκήσεις αναπνοής, λίγο χρόνο με τον εαυτό μας, διαλογισμό.

Έχουμε διαφορετική άποψη για τη ζωή πλέον: Η κοινωνική μας ζωή αλλάζει ραγδαία και εστιάζουμε το ενδιαφέρον μας στα παιδιά και το σπίτι μας.

Υπέρ: Γνωρίζουμε καλύτερα και άλλες μαμάδες σαν εμάς, βρισκόμαστε και κανονίζουμε βραδιές για εμάς και τα κορίτσια για να πάρουμε ένα μικρό διάλειμμα από τις υποχρεώσεις αλλά και για να μοιραστούμε τις εμπειρίες μας.
Κατά: Θα διαπιστώσουμε σύντομα μείωση των δραστηριοτήτων που άλλοτε είχαμε όταν δουλεύαμε και είναι φυσικό: δεν υπάρχουν πια πάρτι στη δουλειά, έξοδοι με τους συνάδελφους , συναντήσεις εκτός γραφείου κ.α. Αναγκαστικά ο κοινωνικός μας κύκλος μειώνεται δραστικά.
Χρυσή ισορροπία: Χτίζουμε και κρατάμε φιλίες με γονείς αλλά και με ανθρώπους που έχουμε κοινά χόμπι, κοινωνικά ή ακόμα και επαγγελματικά ενδιαφέροντα.

Η καθημερινότητα  είναι πιο σταθερή και υπάρχει χρόνος για την οικογένεια χωρίς απρόοπτα

Υπέρ: Δεν ανησυχούμε πλέον αν θα μας καλέσουν αναπάντεχα για δουλειά ή για τυχόν υπερωρίες. Μέρα με τη μέρα, βδομάδα με βδομάδα, η καθημερινότητα μένει ίδια και απαράλλαχτη. 
Κατά: Όταν η καθημερινότητα γίνεται ρουτίνα τότε αρχίσει και η βαρεμάρα. Οι μέρες θα κυλούν αργά και θα μοιάζουν τόσο μεταξύ τους. 
Χρυσή ισορροπία: Προσπαθούμε να ξεφεύγουμε όσο και όποτε είναι αυτό δυνατόν: Πάμε σε μουσεία, πάρκα, παιδότοπους, επισκεπτόμαστε συγγενείς.  Κάνουμε δραστηριότητες για εμάς και τα παιδιά μας.