Print this page

Η εποικοδομητική κριτική και πώς να την ασκήσετε!

Τα παιδιά χρειάζονται την καθοδήγηση των γονιών τους όμως σε ποιο σημείο σταματά η καλοπροαίρετη συμβουλή και αρχίζει η … κατσάδα; Ακολουθούν τέσσεριες αρχές που θα σας βοηθήσουν να ασκήσετε κριτική με θετικά αποτελέσματα για το παιδί σας.  
Να είστε σίγουροι πως δεν διορθώνετε συμπεριφορά που δεν χρήζει διόρθωσης. Μερικές φορές στην προσπάθεια να μάθουν τα παιδιά σωστή συμπεριφορά οι γονείς καταπνίγουν την δημιουργικότητά τους στο όνομα της πειθαρχίας. Όμως δημιουργικότητα σημαίνει να σκέφτεσαι πέρα από τη νόρμα. Η δημιουργικότητα μας επιτρέπει να φανερώσουμε τον μοναδικό άνθρωπο που κρύβουμε μέσα μας. Σε μια υγιή οικογένεια, ψάχνουμε να διορθώσουμε ό,τι είναι επιβλαβές και επιζήμιο στην ανάπτυξη του παιδιού και όχι να καταστρέψουμε την ιδιαίτερή του δημιουργικότητα.

Διορθώνετε το παιδί με αγάπη ή για να ξεσπάσετε με κάποιο τρόπο τον θυμό σας; Αν κάνετε το πρώτο είναι γιατί σας ενδιαφέρει το καλό του παιδιού σας τώρα αλλά και στο μέλλον. Αν όμως εκφράζετε με αυτό τον τρόπο τον θυμό σας δυστυχώς οι επιπτώσεις για το παιδί είναι καταστροφικές. Φυσικά και ο θυμός είναι ένα απόλυτα φυσιολογικό συναίσθημα και όλοι οι γονείς το έχουν ζήσει κατά καιρούς όταν το παιδί παρακούει ή αψηφά τις συμβουλές τους. Όμως συχνά οι γονείς επιτρέπουν στον θυμό να τους κυριεύσει και να μιλήσει για τους ίδιους με λόγια που πληγώνουν. Καλύτερα λοιπόν, αν νιώθετε θυμωμένοι και θέλετε να μαλώσετε το παιδί σας, να συγκρατηθείτε και όταν ηρεμήσετε να επανέλθετε και να εξηγήσετε στο παιδί σας.

Στην εποικοδομητική κριτική εξηγείστε και δεν μαστιγώνετε με τα λόγια σας γιατί κανένα παιδί δεν μαθαίνει με αυτό τον τρόπο από τα λάθη του. Ο σκοπός έτσι και αλλιώς δεν είναι να ταπεινώσετε το παιδί σας αλλά να το διορθώσετε προκειμένου να γίνει ένα υπεύθυνο άτομο. Ένας γονιός που σέβεται τον εαυτό του δεν αποκαλεί το παιδί του χαζό αλλά ακόμα και αν τύχει να το πει φυσικά οφείλει να επανορθώσει το συντομότερο δυνατόν: «Λυπάμαι που έχασα την ψυχραιμία μου και σε αποκάλεσα χαζό, γιατί δεν είναι αλήθεια. Είσαι πολύ έξυπνο άτομο, εγώ δεν είμαι που σου μίλησα με αυτόν τον τρόπο. Σου ζητώ να με συγχωρέσεις».
Πάντα να θυμάστε πως τα παιδιά συγχωρούν τα λάθη μας εάν εμείς τα παραδεχόμαστε.

Να αναφέρεστε πάντα στο τρέχον ζήτημα και να μην κάνετε αναδρομή σε παλιότερα προβλήματα. Το παιδί δεν χρειάζεται να βλέπει να περνούν μπροστά του όλα τα λάθη και οι σκανδαλιές του τελευταίου χρόνου είναι σαν να του λέμε πως αποτυγχάνει και κάνει διαρκώς λάθη.