Print this page

Μελέτη χωρίς πονοκέφαλο

Το να διαβάζει μια μητέρα το παιδί της είναι μια δουλειά δύσκολη και κοπιαστική γιατί ενάντια δυστυχώς σε ό,τι έχετε ευχηθεί «δεν μπορείτε να ανοίξετε το κεφάλι του παιδιού και να βάλετε μέσα τις γνώσεις που χρειάζονται». Τι γίνεται συνήθως; Ξεκινάτε κάθε φορά με ελπίδα και τελειώνετε με θυμό ή απογοήτευση. Εσείς και όλη η οικογένεια.

Τι μπορείτε να κάνετε για να προστατέψετε τα νεύρα σας, τους βαθμούς του παιδιού και την ψυχική ηρεμία όλης της οικογένειας; Διαβάστε: 


Πριν το αφήσετε να διαβάζει μόνο του, ζητείστε να κατατοπιστείτε για την ακαδημαική πορεία και πρόοδο του παιδιού . Μιλήστε γι'αυτό με τον δάσκαλο ή την δασκάλα του για τους βαθμούς και την συμπεριφορά του. 
Πρέπει να εξηγήσετε στο παιδί οτι μελετάει για δικό του καλό και γι'αυτό ειναι και δική του η ευθύνη και πως εσείς είστε  μπορείτε να βοθήσετε όποτε το χρειαστεί.

Ζητείστε του πριν ξεκινήσει το διάβασμα κάθε φορά να σας ενημερώνει πως σκοπεύει  να προχωρήσει στη μελέτη. Όταν τελειώσει ή καταλάβατε οτι έχει τελειώσει ρωτείστε για την έκβαση της μελέτης

Μοιραστείτε τις προσδοκίες σας για τους βαθμούς. Για παράδειγμα:«Αυτή τη στιγμή έχεις πρόβλημα με τον βαθμό στην άλγεβρα, από τη «βάση» θέλω στο τέλος του τριμήνου να έχεις φτάσει στο «πολύ καλά». Να μιλάτε συγκεκριμένα για να ξέρει και το παιδί τις προσδοκίες σας.

Καθώς το έχετε χρήσει υπεύθυνο για την μελέτη του αναλάβετε εσεις την ευθύνη να οριοθετήσε τα υπόλοιπα, με προσοχή όμως, για να μη θεωρηθούν ως τιμωρία. «Γιώργο μου κατά τη διάρκεια της εβδομάδας δεν θα παίζεις video game τουλάχιστον έως ότου ανέβει ο βαθμός στην άλγεβρα και τα πας καλύτερα στην Ιστορία» 

Κάντε ό,τι σας περνάει από το χέρι για να βοηθήσετε το παιδί να πετύχει. Πριν ξεκινήσει να διαβάζει μόνο του καθίστε μαζί του και μοιραστείτε ιδέες σας για να οργανώσει την μελέτη του καλύτερα. 

Σίγουρα θα αντιμετωπίσετε την άρνηση για μελετη και την κοπάνα,  στην αρχή τουλάχιστον. Αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να πανικοβληθείτε ή να ... βάλετε τις φωνές. Μπορείτε ήρεμα να το συζητήσετε  και να ζητήσετε από το παιδί τι μπορεί να γίνει ωστε να μην το ξανακάνει. Μετά ανεφερθείτε στα όρια που είχατε θέσει εξαρχής: «Είχαμε πει πως  πρέπει να διαβάσεις περισσότερο για την άλγεβρα και γι'αυτό δεν θα παίζεις videogames μέσα στην εβδομάδα. Όπως φαίνεται, ουτε το σαββατοκύριακο θα παίζεις πια, γιατί καταπως φαινεται θα περνάς κάθε σαββατοκύριακο μελετώντας

Φυσικά, μη ξεχνάτε πως και η αποτυχία είναι μέσα στο πρόγραμμα. Καλό ειναι να γίνει σε αρχικά στάδια του σχολείου και όχι στο γυμνάσιο ή λύκειο. Όταν συμβεί δεν χρειάζονται φωνές, μπορείτε να συζητήσετε με ήρεμο τρόπο τι φταίει και τι μπορεί να αλλάξει προκειμένου τα πάει καλύτερα.