Print this page

Λάθη που κάνουν οι γονείς, Μέρος 1

Είστε καλός γονιός και το ξέρετε. Δεν είστε υπερβολικά αυστηρός, ούτε υπερβολικά μαλθακός ή αδιάφορος. Εξάλλου, αν ήσασταν δεν θα διαβάζατε αυτό το post. Όμως, ουδείς ο αλάνθαστος!

Συγκεντρώσαμε λοιπόν κάποια κοινά λάθη στην ανατροφή των παιδιών που κάνουν οι γονείς όλου του κόσμου (και είναι απολύτως φυσιολογικό). Άραγε, θα ταυτιστείτε έστω με ένα από αυτά; Διαβάστε παρακάτω

Υποτιμάτε τα συναισθήματα των παιδιών

Μπορεί εσείς να μην αποκαρδιώνεστε και να μην βάζετε τα κλάματα αν έχει τελειώσει το αγαπημένο σας παγωτό ή δεν μπορείτε να κερδίσετε τον φίλο σας στο τρέξιμο. Επίσης εσείς μπορεί να μην φοβάστε αν δείτε ξαφνικά μια σκιά να περνάει γρήγορα από μπροστά σας. Τα παιδί όμως; Είναι γεγονός πως όταν τα παιδιά δείχνουν έντονο φόβο, απογοήτευση ή θυμό οι γονείς συνήθως υποτιμούν αυτές τους τις αντιδράσεις.
Ναι είναι αλήθεια πως οι ενήλικες ως επί το πλείστον έχουμε καλύτερη αίσθηση για το τι είναι πραγματικά τρομερό, τι είναι πραγματικά σημαντικό ενώ τα παιδιά όχι. Ό,τι αισθάνονται εκείνη τη στιγμή όμως είναι αληθινό και οι γονείς οφείλουν τουλάχιστον να αναγνωρίζουν και να εκτιμούν αυτά τα συναισθήματα .


Να μην σας δουν να κάνετε λάθος ή να αποτυγχάνετε

Ένα από τα πιο σημαντικά μαθήματα ζωής για ένα παιδί είναι όταν βλέπει τους γονείς του να κάνουν λάθη, να τα κάνουν σαλάτα αλλά να το παραδέχονται με σθένος και αξιοπρέπεια. Αυτό σημαίνει να αναγνωρίζουν το λάθος τους, να ζητούν συγγνώμη αν πλήγωσαν κάποιον και να προσπαθούν να βρουν λύση για το λάθος τους.
Κανείς δεν είναι τέλειος και αυτό ισχύει ακόμα και για τους γονείς.


Να είστε περισσότερο φίλος απ'ότι γονιός

Όλοι θέλουν να τους συμπαθούν τα παιδιά τους. Όμως δεν είστε το κολλητάρι τους, είστε ο γονιός τους. Είναι μέγα λάθος να προσπαθείτε να σας συμπαθούν τα παιδιά σας και να μην επιδιώκετε να μάθουν τι σημαίνει σεβασμός και υπευθυνότητα. Πρόκειται για μια εντελώς εγωιστική στάση που σίγουρα δεν ωφελεί πραγματικά τα παιδιά.

Να αρνείστε να ζητήσετε βοήθεια ειδικού σε κρίσιμες καταστάσεις

Πολλοί γονείς πιστεύουν ότι είναι η αρχή και το τέλος στην ανατροφή και το μεγάλωμα των παιδιών τους. Όμως υπάρχουν περιπτώσεις που καθοδηγεί ο εγωισμός και ενώ το παιδί χρειάζεται βοήθεια ειδικού (π.χ. λογοθεραπευτή ή ψυχολόγου) ο γονιός αρνείται πεισματικά. Η δουλειά του γονιού όμως δεν σημαίνει να ικανοποιεί όλες τις ανάγκες του παιδιού όσο το να μπορεί να αναγνωρίζει πότε χρειάζεται ειδική βοήθεια που εκείνος εκ των πραγμάτων δεν είναι σε θέση να δώσει.

Να μην εμπιστεύεστε το ένστικτο σας ως γονιός

Την εποχή του διαδικτύου, είναι ό, τι πιο εύκολο να απευθυνθείτε για όποια απορία μπορεί να έχετε στο διαδίκτυο, σε blog, στο facebook. Εκεί βρίσκετε όχι μόνο μία αλλά 100 και παραπάνω απαντήσεις σε μία ερώτηση.
Ως ένα σημείο αυτό είναι καλό και ενδιαφέρον. Όμως η εισερχόμενη αυτή πληροφορία δεν πρέπει να λαμβάνεται σε βάρος της δικής σας συναίσθησης. Τα μητρικά και τα πατρικά ένστικτα είναι πολύ πιο δυνατά και σωστά απ' ότι λέει το google ή το facebook.

Nα μην τρώει όλη η οικογένεια μαζί

Απ όποια πλευρά και να το ερευνήσει κανείς, ψυχολογική, κοινωνική ή συναισθηματική τα οφέλη που αποκομίζει όλη η οικογένεια όταν μοιράζεται ώρες όπως αυτή του φαγητού είναι τεράστια. Το επιβεβαιώνουν και έρευνες: Σε οικογένειες που συγκεντρώνονται τουλάχιστον μία φορά την ημέρα για φαγητό τα μέλη της εμφανίζουν χαμηλά ποσοστά κατάχρησης, εφηβικής εγκυμοσύνης, κατάθλιψης ενώ παρουσιάσουν υψηλά ποσοστά σε καλή βαθμολογία και δυνατό χαρακτήρα.
Συν τις άλλοις, αυτές οι οικογένειες έχουν χαμηλά ποσοστά παχυσαρκίας και διατροφικών διαταραχών σε παιδιά και ενήλικες.