Ερωτήσεις σχετικά με τη ζωή ή/και τις ηθικές αξίες
Σε αυτού του είδους τις ερωτήσεις οι γονείς συνήθως αισθάνονται αμηχανία και ανησυχούν αν θα δώσουν τη σωστή απάντηση. Η αθωότητα δε των παιδιών μπορεί να προκαλέσει αμφιβολία ή αβεβαιότητα στην πεποίθηση των γονιών καθιστώντας δύσκολη την απάντηση με αυτοπεποίθηση. Μπορεί να είναι δύσκολο να εξηγήσουμε ποιος είναι ο Θεός σε ένα μικρό παιδί ή την ύπαρξη του κακού. Τα παιδιά προσπαθούν να συνδυάσουν αυτό που βλέπουν με τη δική τους εμπειρία. Από εμάς δεν χρειάζονται μια πραγματεία για τις θρησκείες του κόσμου. Αυτό που χρειάζονται είναι η διαβεβαίωση υπάρχει λόγος για αυτό που γίνεται.
«Γιατί είναι μερικά παιδιά τόσο κακά;» είναι μια ερώτηση της οποίας η απάντηση σίγουρα είναι πολύπλοκη. Αυτό που μπορείτε να κάνετε είναι να παρηγορήσετε το παιδί σας και να παραδεχτείτε πως «όλοι μπορεί να είναι κακοί επειδή κάποιος τους έχει πληγώσει ή τους έχει κάνει να θυμώσουν. Λυπάμαι που σε έκανε να αισθανθείς άσχημα όμως μην του φερθείς με τον ίδιο τρόπο». Αυτού του είδους οι απαντήσεις από τη μία αναγνωρίζουν τι συνέβη στο παιδί από την άλλην προσφέρουν μια απλή εξήγηση και έναν πρακτικό τρόπο για να το ξεπεράσει. Ιδιαίτερα τα μικρά παιδιά, χρειάζονται απλές απαντήσεις και συγκεκριμένα παραδείγματα.
Ερωτήσεις κοινωνικού περιεχομένου: «Μαμά γιατί η κυρία φοράει φουλάρι στο κεφάλι της;» ή «γιατί αυτός ο κύριος κάθεται στη πολυθρόνα που τσουλάει;» Τα σχόλια αυτού του είδους σε δημόσιο χώρο είναι ένα ευαίσθητο θέμα, άγνωστο όμως σε ένα μικρό παιδί που ανα πάσα στιγμή μπορεί να σας κάνει να κοκκινίσετε από ντροπή ή αμηχανία. Το σημαντικό πράγμα που πρέπει να θυμόμαστε είναι ότι τα παιδιά προσπαθούν να κατανοήσουν τον κόσμο τους. Το γεγονός ότι το παιδί παρατηρεί την αναπηρία ή τη φυλή κάποιου δεν σημαίνει ότι εκείνη τη στιγμή εκφράζει γνώμη! Κάνει παρατηρήσεις και ζητά βοήθεια για να καταλάβει τι αντικρύζει. Η δουλειά μας ως γονείς είναι να τους διδάξουμε σεβασμό και ειλικρίνεια στην έκφραση της περιέργειας. Εάν δεν γνωρίζετε την απάντηση στην ερώτηση του παιδιού σας, σκεφτείτε να ρωτήσετε το άτομο που προκάλεσε την εν λόγω απορία. Οι άνθρωποι συχνά χαίρονται να εξηγούν κάτι για τον εαυτό τους και που θα διευκολύνει τη μάθηση και την επικοινωνία. Εάν φαίνεται πως δεν είναι η κατάλληλη στιγμή για μια τέτοια συζήτηση, μπορείτε να αναγνωρίσετε την απορία του παιδιού και αν του απαντήσετε διεξοδικά αργότερα.
Ερωτήσεις σχετικά με ιδιωτικά ή ευαίσθητα θέματα Τα παιδιά προσπαθούν συνέχεια να συνθέτουν με στοιχεία τις σκέψεις τους απαντήσεις και ποτέ δεν ντρέπονται να εκφράσουν απορίες που φέρνουν τους άλλους σε δύσκολη θέση: «Από πού έρχονται τα μωρά;» ή «Γιατί εσύ και ο μπαμπάς κλειδώνετε την πόρτα της κρεβατοκάμαρας; Παρόλαυτά ακόμα μπορείτε να απαντήσετε με ειλικρίνεια πως «Ο μπαμπάς και εγώ χρειαζόμαστε να έχουμε χρόνο για εμάς τους δύο γιατι μας κάνει καλό. Κλειδώνουμε την πόρτα για να μπορούμε να απολαύσουμε ο ένας την παρέα του άλλου χωρίς διακοπή».
Όταν τα παιδιά σας ρωτούν πως ήταν όταν μεγαλώνατε και τι κάνατε, πώς θα ανταποκριθείτε; Θα διηγηθείτε τα λάθη, τις εξεγέρσεις, τους καβγάδες που κάνατε κατά τη διάρκεια της ενηλικίωσης σας; Τα παιδιά ζητούν καθοδήγηση. Όσο πιο ειλικρινείς είστε τόσο περισσότερο θα δεθείτε με το παιδί σας, λαμβάνοντας όμως πάντα υπόψη την ηλικία και το επίπεδο ωριμότητας του, κυρίως όταν συζητάτε ερωτήσεις σεξουαλικής ή ευαίσθητης φύσης. Και φυσικά εξαρτάται από εσάς να αποφασίσετε τι θα μοιραστείτε. Το σίγουρο είναι πως όσο περισσότερα μάθει το παιδί από εσάς τόσο λιγότερα θα αναζητήσει να μάθει από άγνωστα άτομα και τόσο καλύτερα προετοιμασμένο θα είναι για την ενήλικη ζωή του.