Σκεφτείτε πως βρίσκεστε στην παιδική χαρά με το παιδί σας και ένα άλλο παιδάκι κάνει κάτι που δεν είναι σωστό αλλά η μητέρα του δεν δείχνει να το έχει πάρει χαμπάρι (ή να την ενδιαφέρει και πολύ). Τι κάνετε; Παρεμβαίνετε και εξηγείτε στο παιδί ότι αυτό που κάνει δεν είναι σωστό; Παίρνετε το δικό σας και φεύγετε, ελπίζοντας ότι η μητέρα του θα δει τι συμβαίνει; Το λέτε σε εκείνη για να αναλάβει δράση; Δεν κάνετε απολύτως τίποτα;
Η αλήθεια είναι ότι για κάτι τέτοιες περιπτώσεις δεν υπάρχει ακριβώς «σωστή» και «λάθος» αντίδραση κι ότι αυτό εξαρτάται από τις συνθήκες. Όμως κάτι τέτοια παραδείγματα που συμβαίνουν συχνά στη ζωή μιας μαμάς είναι μια καλή ευκαιρία για να κατανοήσουμε ότι μερικές φορές δεν είναι δική μας δουλειά να συνετίσουμε ή, ακόμα περισσότερο, να μαλώσουμε ένα παιδί που δεν είναι δικό μας. Γι’ αυτό, συγκεντρώσαμε μερικές φράσεις που καλό είναι να τις απευθύνουμε μόνο στα δικά μας παιδιά και ποτέ σ’ αυτά των άλλων –ακόμα κι αν ανήκουν στο φιλικό ή οικογενειακό μας κύκλο.
«Η μαμά σου δεν σε αφήνει να φας γλειφιτζούρι; Μάλλον είναι υπερβολική!»
Ακόμα κι αν η δική σας άποψη είναι παιδαγωγικά πιο σωστή, ποτέ μην κρίνετε τα όρια και τους κανόνες που βάζει μια οικογένεια στο παιδί της. Διαφορετικά, μην απορήσετε εάν η συγκεκριμένη μαμά σάς κοιτάζει με «μισό μάτι» την επόμενη φορά που θα συναντηθείτε.
«Δεν σου αρέσει το ποδόσφαιρο/σκάκι/ποδήλατο; Στο δικό μου παιδί αρέσει πολύ»
Δεν είναι πολύ σωστό να συγκρίνουμε δύο οποιαδήποτε παιδιά μεταξύ τους. Επιπλέον, λέγοντας αυτή τη φαινομενικά αθώα φράση μπορεί να κάνουμε το παιδί να νιώσει ότι κάτι δεν κάνει καλά ή να αισθανθεί ανταγωνιστικά απέναντι στο δικό μας –ενώ ήθελε απλά να παίξουν.
«Τόσο μεγάλο παιδί κι ακόμα πιστεύεις στον άγιο Βασίλη;»
Υπάρχουν μερικά πράγματα για τα οποία αρμόδιοι είναι αποκλειστικά και μόνο οι γονείς ενός παιδιού. Τελεία!
«Θέλεις να πάρεις το πατίνι και να κατεβείς σφαίρα την κατηφόρα;»
Δεν είναι καλή ιδέα να προτείνετε ένα…extreme sportστο παιδί που έχει έρθει σπίτι μας για να παίξει. Θα σας άρεσε όταν πάει το δικό σας παιδί να παίξει σε κάποιο φίλο του οι γονείς του να τα πάνε για…sky diving;
«Εσένα σε κάλεσαν στο πάρτι;»
Εσείς απλά θέλετε να μάθετε εάν το παιδί σας ήταν το μοναδικό στην τάξη που δεν πήρε πρόσκληση για το συγκεκριμένο πάρτι όμως δεν είναι σωστό να αρχίσετε να ρωτάτε τους υπόλοιπους συμμαθητές τους. Εάν το παιδί που ρωτάτε δεν έχει επίσης προσκληθεί (αλλά δεν ξέρει καν την ύπαρξη του πάρτι) θα στενοχωρηθεί ενώ εάν έχει πάρει πρόσκληση μπορεί να νιώσει «υπεύθυνο» για το γεγονός ότι το δικό σας δεν θα είναι στο πάρτι –κι αυτό είναι ένα πολύ άσχημο συναίσθημα,
«Θέλεις να σου βάλω coca cola;»
Κάθε οικογένεια έχει το δικαίωμα να αποφασίσει σε ποια ηλικία θα επιτρέψει στο παιδί της να πιεί αναψυκτικά με καφεΐνη ή καφέ. Ακόμα κι αν εσείς δίνετε πού και πού στο δικό σας, καλό θα ήταν να προσφέρεται κάτι που γενικά θεωρείται αποδεκτό από κάθε γονιό.
«Αν δεν αδειάσεις το πιάτο σου, δεν θα σηκωθείς από το τραπέζι»
Ένα παιδί που είναι δύσκολο στο φαγητό θα είναι παντού –είτε βρίσκεται στο δικό του σπίτι είτε στο δικό σας. Και παρόλο που είναι οκ να επιμείνετε στους κανόνες που έχετε θέσει για τα δικά σας παιδιά, δεν υπάρχει λόγος να προσπαθήσετε να τους επιβάλλετε και σε ένα ξένο παιδί.
«Θα σε μαλώσω»
Ακόμα κι αν η συμπεριφορά του είναι απαράδεκτη δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να μαλώσουμε το παιδί κάποιου άλλου –ή να απειλήσουμε ότι θα το μαλώσουμε. Σ’ αυτή την περίπτωση, απλά προσπαθούμε να χαλαρώσουμε το κλίμα –και αν δεν θέλουμε να ξαναζήσουμε κάτι παρόμοιο, δεν το ξανακαλούμε στο σπίτι μας.
