Print this page

5 λάθος απόψεις που έχουμε για τα μοναχοπαίδια

Η συγγραφέας του βιβλίου One And Only απομυθοποιεί ένα σωρό ιδέες που είχαμε για τα μοναχοπαίδια. 

Η Λόρεν Σάντλερ είναι ίσως η πιο «ειδική» από τους ειδικούς που μπορεί να μιλήσει για τα μοναχοπαίδια, αφού είναι η ίδια μοναχοπαίδι, έχει αποκτήσει ένα παιδί κι έχει γράψει το βιβλίο «One And Οnly: The Freedom of Having an Only Child And the Joy of Being One». Όπως διαπίστωσε με έκπληξη και η ίδια κατά τη διάρκεια της έρευνας που έκανε για τις ανάγκες του βιβλίου της, μερικές από τις πιο διαδεδομένες απόψεις που όλοι έχουμε για τα μοναχοπαίδια έχουν διαψευστεί από τους επιστήμονες. Να μερικές από αυτές:

1.     Τα μοναχοπαίδια δεν νιώθουν μοναξιά. Ή δεν νιώθουν μεγαλύτερη μοναξιά από όση και τα παιδιά που έχουν αδέρφια. Κατά την πρώτη σχολική ηλικία, οι φίλοι και οι συμμαθητές είναι αρκετοί για να ικανοποιήσουν την ανάγκη τους για συναισθηματική επαφή και κοινωνικοποίηση. Κατά την εφηβεία, πιθανότατα νιώθουν μοναξιά επειδή… κανείς δεν τους καταλαβαίνει έτσι κι αλλιώς. Ωστόσο, όταν μεγαλώσουν κι έχουν να διαχειριστούν μόνα τη φροντίδα και την απώλεια των ηλικιωμένων γονιών τους, τα μοναχοπαίδια τείνουν πράγματι να νιώθουν περισσότερο μόνα.

2.     Τα μοναχοπαίδια δεν είναι πιο εγωκεντρικά. Αντιθέτως, λέει η Σάντλερ. Επειδή δίνουν μεγάλη σημασία στις φιλικές και άλλες σχέσεις στη ζωή τους γίνονται ιδιαίτερα γενναιόδωροι και δοτικοί άνθρωποι.

3.     Τα μοναχοπαίδια δεν είναι όλα κακομαθημένα. Τουλάχιστον, όχι πιο κακομαθημένα από οποιοδήποτε άλλο παιδί. Υπάρχει αυτός ο μύθος επειδή θεωρείται ότι οι γονείς που έχουν ένα παιδί συνήθως του κάνουν περισσότερα χατίρια. Όμως, κάθε γονιός βάζει τα δικά του όρια κι είναι βέβαιο ότι κανένα παιδί δεν μπορεί να έχει όλα όσα θελήσει.

4.     Τα μοναχοπαίδια δεν είναι λιγότερο κοινωνικά. Όλες οι έρευνες δείχνουν ότι όταν ξεκινήσουν το σχολείο, όλα τα παιδιά, ανεξάρτητα από το εάν έχουν αδέρφια ή όχι, μαθαίνουν να κοινωνικοποιούνται.

 

5.     Τα μοναχοπαίδια δεν είναι προβληματικά παιδιά. Κάθε άλλο! Επειδή μεγαλώνουν σε ένα περιβάλλον με πλούσια γλωσσικά και άλλα ερεθίσματα –καθώς μονοπωλούν την προσοχή των ενηλίκων- αναπτύσσουν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, βάζουν υψηλούς στόχους και εξασκούν την ευφυΐα τους. Γι’ αυτό άλλωστε τα μοναχοπαίδια γίνονται καλύτεροι μαθητές.