Κάθε παιδί θα τσακωθεί μερικές φορές με τα αδέρφια του. Είναι φυσιολογικό, αναμενόμενο και κάτι που –όσο κι αν δυσαρεστεί τους γονείς- δεν μπορούν να κάνουν κάτι για να το αποφύγουν. Αυτό όμως που μπορούμε να κάνουμε εμείς οι γονείς είναι να μη ρίχνουμε λάδι στη φωτιά των διαπληκτισμών τους, κάνοντας συχνά τα πράγματα χειρότερα. Να, λοιπόν…

…Τι να κάνετε

Περάστε χρόνο με κάθε παιδί ξεχωριστά. Ακόμα κι αν δεν μπορείτε να αφιερώσετε πολλές ώρες στο καθένα, προσπαθείτε να περνάτε έστω 15-20 λεπτά με κάθε παιδί σας ξεχωριστά. Φροντίστε σ’ αυτό το διάστημα να είστε απολύτως συγκεντρωμένοι στην επικοινωνία μεταξύ σας, χωρίς περισπασμούς από τηλεφωνήματα, άλλες δουλειές ή τις φωνές του άλλου παιδιού. Έρευνες έχουν δείξει ότι ακόμα κι αυτά τα λίγα λεπτά μπορεί να κάνουν σημαντική διαφορά στο πόσο πολύ γκρινιάζει ή αναζητά τρόπους να τραβήξει την προσοχή το κάθε παιδί.

Διατηρήστε την ψυχραιμία σας. Κανείς δεν είπε ότι δεν είναι φυσιολογικό να θέλετε να αρχίσετε να ουρλιάζετε κι εσείς μαζί τους όταν βλέπετε τα παιδιά σας να μαλλιοτραβιούνται, όμως μια τέτοια συμπεριφορά θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια σε ακόμα μεγαλύτερο χάος. Εάν νιώθετε ότι η κατάσταση αρχίζει να ξεφεύγει από τον έλεγχό σας, απομακρυνθείτε από το σημείο του αδερφικού καβγά και προσπαθήστε να ξαναβρείτε την ψυχραιμία σας. Πάρτε βαθιές ανάσες, μετρήστε μέχρι το δέκα, το είκοσι ή το εκατό, αν χρειαστεί, αλλά μην επιστρέψετε πριν νιώσετε ότι έχετε τον έλεγχο.

Εκφράστε την αγάπη σας για κάθε παιδί ξεχωριστά. Βεβαιώστε τα παιδιά σας ότι αγαπάτε το καθένα ξεχωριστά, επειδή είναι μοναδικό, και με διαφορετικό τρόπο. Τονίστε τα χαρίσματα κάθε παιδιού και προσπαθήστε να δείξετε μέσα από παραδείγματα ότι το καθένα είναι αξιαγάπητο για πολλούς και διαφορετικούς λόγους.

Επαινέστε τα όταν καταφέρνουν να λύνουν μόνα τις διαφορές τους. Δώστε έμφαση στο πόσο σωστά σκέφτηκαν όταν, για παράδειγμα, το ένα συγχώρεσε το άλλο που χάλασε το παιχνίδι του ή όταν υποσχέθηκε ότι την επόμενη φορά το αδερφάκι του θα διαλέξει πρώτο ποιο dvd θα δουν. Οι μεταξύ τους διαφορές είναι μια καλή αφορμή να μάθουν πώς πρέπει να αντιμετωπίζουν γενικά τις διενέξεις στη ζωή τους κι όταν το κάνουν σωστά αξίζουν ένα «μπράβο».

…Τι να μην κάνετε

Μην κάνετε συγκρίσεις. «Είδες η αδερφή σου που έφαγε όλα τα λαχανικά από το πιάτο της;», «Ο αδερφός σου τέλειωσε όλα τα μαθήματά του κι εσύ ακόμα χαζεύεις;». Οι συγκρίσεις κάποιες φορές μπορεί και να φέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα, όμως μακροπρόθεσμα ενισχύουν τη ζήλεια ανάμεσα στα αδέρφια. Εξάλλου, κάθε παιδί έχει το δικό του χαρακτήρα κι είναι σημαντικό οι γονείς του να το αντιμετωπίζουν ως ανεξάρτητο, μοναδικό άτομο. 

Μην προσπαθήσετε να αντιμετωπίσετε την αιτία του καβγά όσο όλοι είναι ακόμα εκνευρισμένοι. Αρχικά, χωρίστε τα παιδιά και οδηγήστε τα σε ξεχωριστά δωμάτια. Αφήστε τα να ηρεμήσουν και αξιοποιήστε αυτό το χρόνο για να ηρεμήσετε κι εσείς. Στη συνέχεια, ξεκινήστε μια συζήτηση με το καθένα ξεχωριστά.

 

Μην παίρνετε το μέρος κανενός. Και μην επιτρέψετε στο ένα παιδί να αρχίσει να κατηγορεί το άλλο για ό,τι συνέβη. Αφού τα χωρίσετε και αφήσετε να περάσει λίγος χρόνος για να ηρεμήσουν, είναι προτιμότερο να συζητήσετε ξεχωριστά με το καθένα πώς ένιωσε, αντέδρασε ή αντιλήφθητε την κατάσταση το ίδιο –αντί για το τι του έκανε ο αδερφός ή η αδερφή του. Με αυτό τον τρόπο διδάσκετε στα παιδιά πώς να αναλαμβάνουν την ευθύνη για τις πράξεις τους, να αναγνωρίζουν τα συναισθήματά τους και να προβάλουν λιγότερα αρνητικά συναισθήματα στο αδερφάκι τους.