Print this page

Τι κάνουμε όταν τα παιδιά γίνονται βίαια;

Τη μια στιγμή είναι τα πιο γλυκά και τρυφερά πλάσματα του κόσμου! Την άλλη, χωρίς κάποιο ιδιαίτερο λόγο χτυπάνε, δαγκώνουν, τραβάνε τα μαλλιά, διεκδικούν με βία! Γιατί τα παιδιά φέρονται με αυτό τον τρόπο και ποιος είναι ο σωστός τρόπος να αντιμετωπίσουμε τις εκρήξεις τους;  

Από μικρή ηλικία τα παιδιά έρχονται αντιμέτωπα με καταστάσεις που δεν γνωρίζουν ακριβώς πώς πρέπει να διαχειριστούν. Όταν λοιπόν οι λέξεις δεν είναι αρκετές, τα παιδιά δεν ξέρουν πώς να διοχετεύσουν την οργή και την απογοήτευση τους, για αυτό και καταφεύγουν στην επιθετικότητα. 

Οι ειδικοί παραδέχονται πως η επιθετικότητα αποτελεί φυσιολογικό μέρος της ανάπτυξης του παιδιού, ακόμα και κατά τη διάρκεια της σχολικής ηλικίας. Τα παιδιά βιώνουν θυμό και απογοήτευση πολλές φορές στη διάρκεια της ημέρας. Είναι ζωτικής σημασίας, οι γονείς να αναγνωρίσουν τις αντιδράσεις που σημαίνουν την οργή που αισθάνεται το παιδί τους, παρέχοντας του τη δυνατότητα να ανταποκριθεί διαφορετικά. 

Τι πρέπει να κάνουμε όταν το παιδί γίνεται βίαιο;

Το να μαλώσουμε -ή πολύ περισσότερο να χτυπήσουμε- ένα παιδί επειδή χτυπάει είναι ό,τι χειρότερο μπορούμε να κάνουμε, γιατί στην πράξη απλώς του επιβεβαιώνουμε ότι το ξύλο και γενικά η βία είναι ένας αποδεκτός τρόπος για να λύσουμε τις διαφορές μας. Αντίθετα, αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να δώσουμε στο παιδί να καταλάβει ότι η έκρηξη που νιώθει μέσα του είναι αποτέλεσμα των συναισθημάτων του, τα οποία πρέπει σιγά σιγά να μάθει να διαχειρίζεται και να εκφράζει με πιο κοινωνικά αποδεκτούς τρόπους. Να μερικοί, εναλλακτικοί, τρόποι για να του το δείξουμε!

Θερμόμετρο Θυμού: Σχεδιάστε, ένα θερμόμετρο σε ένα λευκό χαρτί. Δώστε στο παιδί σας τη σελίδα και ένα κόκκινο μαρκαδόρο και ζητήστε του να χρωματίσει το θυμό του, στους δείκτες του θερμόμετρου. Η άσκηση έχει ως στόχο να απελευθερώσει τα συναισθήματα του. Όταν τελειώσει με τη ζωγραφιά θα έχει κιόλας ηρεμήσει. Εκείνη τη στιγμή πρέπει να συζητήσετε μαζί για να καταλάβετε τι ακριβώς τον ενόχλησε. Κάντε ένα δημιουργικό διάλογο προσπαθώντας να εκμαιεύσετε τους αληθινούς λόγους του θυμού του. Το παιδί θα νιώσει προσοχή και ασφάλεια, αισθήματα που έχει σίγουρα ανάγκη.

Σωματική ανακούφιση: Ένας από τους βασικούς λόγους που τα παιδιά καταλήγουν σε επιθετικές ενέργειες όταν είναι θυμωμένα, είναι ότι αισθάνεται πραγματικά σωματική ανακούφιση. Μπορείτε να διδάξετε στο παιδί σας τρόπους να ηρεμεί, δημιουργώντας μια φανταστική ιστορία. Για παράδειγμα, προτείνετε να περπατήσει βαριά σαν ένα κοπάδι των ελεφάντων που τρέχει, χτυπώντας τα χέρια του, όσο πιο δυνατά μπορεί, ή ακόμα να ρίξει βρεγμένο χαρτί σε έναν τοίχο. Θα ανακουφιστεί με τον πιο απλό φυσικό τρόπο, αποφεύγοντας εκρήξεις θυμού.

Γράψτε σε χαρτί: Ζητήστε από το παιδί σας να γράψει ή να ζωγραφίσει τι το έκανε να θυμώσει. Αφού τελειώσει, διαβάστε το δυνατά για να ακούσει ξανά την αιτία του θυμού του και προτείνετε του να καταστρέψει το χαρτί. Η πράξη αυτή παρέχει τόσο σωματική όσο και συναισθηματική ανακούφιση για το παιδί. Σχηματικά είναι σαν να πετάει τα άσχημα συναισθήματα και να απελευθερώνει το συσσωρευμένο θυμό και την οργή του.

Ανακυκλώστε το: Εξηγήστε στο παιδί σας ότι οι άνθρωποι θυμώνουν και απογοητεύονται τακτικά. Ύστερα ζητήστε του να διακοσμήσει ένα μικρό κουτί ώστε να μοιάζει με ένα κάδο ανακύκλωσης. Βοηθήστε το να γράψει τα συναισθήματά του και να τα πετάξει στον κάδο, εξηγώντας του ότι με αυτόν τον τρόπο «πετάει» τα αρνητικά συναισθήματα από μέσα του. Το παιδί αισθάνεται πως ξεμπερδεύει και απομακρύνει όλα αυτά που το έκαναν να θυμώσει, πιστεύοντας πως δεν θα μπορέσουν να τον ενοχλήσουν ξανά.