Print this page

Τι πρέπει να γνωρίζει ένα παιδί για να διασχίζει το δρόμο με ασφάλεια

Ας φροντίσουμε να τα μάθουμε σε όλα τα παιδιά από όταν είναι ακόμα μικρά.
Ένα από τα μεγαλύτερα «ορόσημα» που μάς κάνουν να διαπιστώνουμε πόσο έχει μεγαλώσει το παιδί μας είναι όταν δεν του τείνουμε πια το χέρι για να κρατήσουμε το δικό του όταν περνάμε ένα δρόμο, αλλά έχουμε την εμπιστοσύνη ότι μπορεί να το κάνει μόνο του χωρίς να κινδυνέψει. Πώς μπορούμε όμως να είμαστε σίγουροι ότι θα τα καταφέρει με ασφάλεια; Επειδή δεν μπορούμε να τους κρατάμε το χεράκι για πάντα, θα πρέπει από νωρίς να τους μάθουμε τα απαραίτητα για να μπορούν κάποια στιγμή να κυκλοφορούν μόνα τους στην πόλη (κάτι που αργά ή γρήγορα είναι αναπόφευκτο να συμβεί, όσο κι αν επιθυμία μας είναι να τα κλείσουμε κάτω από τις προστατευτικές «φτερούγες» μας όσο περισσότερο γίνεται): Οι βασικοί κανόνες - Βρίσκουμε το πιο ασφαλές σημείο για να περάσουμε το δρόμο, όπως μια διάβαση πεζών ή ένα σημείο όπου υπάρχει τροχονόμος ή φωτεινός σηματοδότης. Διαφορετικά, κάποιο όπου υπάρχει καλή ορατότητα προς όλες τις κατευθύνσεις. Ποτέ δεν περνάμε πριν ή μετά από στροφές! Σταματάμε πάντα στην άκρα του δρόμου πριν τον διασχίσουμε και ελέγχουμε προς όλες τις κατευθύνσεις χωρίς να βιαζόμαστε.

Περιμένουμε υπομονετικά να περάσουν τα διερχόμενα οχήματα και περνάμε μόνο όταν είμαστε σίγουροι ότι δεν πλησιάζει κάποιο αυτοκίνητο κι όταν έχουμε αρκετό χρόνο για να περάσουμε σε περίπτωση που κάποιο κινείται μακριά από προς την κατεύθυνσή μας. Ποτέ δεν περνάμε εάν έχουμε την παραμικρή αμφιβολία ότι ίσως δεν προλαβαίνουμε.

Διασχίζουμε το δρόμο πάντα κάθετα και όχι διαγώνια (όπου έχουμε μεγαλύτερη απόσταση να διανύοσυμε).

Συνεχίζουμε να κοιτάζουμε το δρόμο καθώς τον διασχίζουμε.

Περνάμε το δρόμο περπατώντας και ποτέ τρέχοντας!!!

Σε δρόμους με παρκαρισμένα αυτοκίνητα

Αποφεύγουμε να περνάμε ένα δρόμο ανάμεσα από παρκαρισμένα αυτοκίνητα. Προτιμάμε να περάσουμε από ένα «ανοιχτό» σημείο από όπου μπορούν οι οδηγοί να μας σου.

Εάν αυτό δεν είναι εφικτό, επιλέγουμε ένα σημείο όπου υπάρχει αρκετός χώρος ανάμεσα στα αυτοκίνητα.

Βεβαιωνόμαστε ότι δεν κανένα από τα αυτοκίνητα δεν πρόκειται να κινηθεί (για να το κάνουμε αυτό, κοιτάζουμε εάν υπάρχει μέσα οδηγός ή αν είναι αναμμένα φώτα ή αν ακούγεται θόρυβος μηχανής).

Πριν διασχίσουμε το δρόμο, σταματάμε στην εξωτερική άκρη των αυτοκινήτων και κοιτάζουμε ξανά και προς τις δύο κατευθύνσεις.

Σε δρόμους με διαχωριστική νησίδα στη μέση

Αντιμετωπίζουμε κάθε ρεύμα σαν ένα διαφορετικό δρόμο. Αυτό σημαίνει ότι αφού ελέγξουμε το δρόμο και περάσουμε μέχρι τη νησίδα, σταματάμε, ελέγχουμε την υπόλοιπη διαδρομή και εφόσον δεν περνάει αυτοκίνητο περνάμε απέναντι.

Όταν υπάρχει διάβαση

Προτιμάμε πάντα να περνάμε από τη διάβαση -όταν υπάρχει.

Περιμένουμε να σταματήσουν τα αυτοκίνητα πριν περάσουμε (δεν θεωρούμε αυτονόητο ότι θα σταματήσουν εφόσον βρισκόμαστε στην άκρη της διάβασης).

Δεν ξεκινάμε πριν βεβαιωθούμε ότι τα οχήματα έχουν ακινητοποιηθεί εντελώς. Δεν αρχίζουμε να περπατάμε μόνο και μόνο επειδή το αυτοκίνητο έχει επιβραδύνει και λαμβάνουμε υπόψη ότι σε κάποιες συνθήκες (π.χ. όταν ο δρόμος είναι βρεγμένος) θα χρειαστεί περισσότερος χρόνος για να σταματήσει.

Έχουμε την προσοχή μας στραμμένη στο δρόμο όσο περνάμε, για το ενδεχόμενο να υπάρχει διερχόμενο όχημα του οποίου ο οδηγός δεν έχει αντιληφθεί ότι περνάμε το δρόμο.

Διαβάστε κι εδώ ένα έξυπνο κόλπο που είναι χρήσιμο να γνωρίζουμε για να περνάμε το δρόμο με ασφάλεια...


Σε δρόμους που ελέγχονται από σχολικό τροχονόμο

Όταν υπάρχει σχολικός (ή «κανονικός») τροχονόμος, περιμένουμε το δικό του σινιάλο για να αρχίσουμε να περνάμε το δρόμο.

Πάντα διασχίζουμε το δρόμο από ένα σημείο που βρίσκεται κοντά στον τροχονόμο και όπου εκείνος μπορεί να μας δει.

Σε μονόδρομους

Ακόμα κι αν γνωρίζουμε ότι πρόκειται για δρόμο μονής κατεύθυνσης, πάντα ελέγχουμε και στις δύο πλευρές (υπάρχει η πιθανότητα κάποιος να ξεπαρκάρει ή να περνάει άλλο όχημα, όπως ποδήλατο).

Δείτε μαζί με τα παιδιά σας κι αυτό το ευχάριστο και κατατοπιστικό βίντεο:

Media