Print this page

5 συνηθισμένα λάθη που κάνουν τα παιδιά όταν μαθαίνουν να γράφουν (και πώς να τα διορθώσετε)

Ένα από τα πρώτα βασικά βήματα κάθε μικρού μαθητή προς τον κόσμο της μάθησης είναι να τελειοποιήσει τον τρόπο με τον οποίο γράφει. Μάθετε πώς θα λύσετε μερικά από τα πιο συνηθισμένα προβλήματα που έχουν τα παιδιά όταν μαθαίνουν να γράφουν.

Δεν πιάνει σωστά το μολύβι

Τα περισσότερα παιδιά διαθέτουν τις αναπτυξιακές ικανότητες που χρειάζονται για να κρατήσουν το μολύβι με τα τρία δάχτυλα έως την ηλικία των έξι ετών περίπου. Μέχρι τότε, συνήθως το κρατούν κάνοντας μπουνιά το χέρι τους και η κίνηση του χεριού προκειμένου να γράψουν ξεκινά από τον ώμο. Όπως όμως συμβαίνει με κάθε στάδιο στην ανάπτυξη του παιδιού, κάποια μπορεί να το κατακτήσουν νωρίτερα και κάποια αργότερα. Εάν δείτε ότι δυσκολεύεται να κρατήσει σωστά το μολύβι –με συνέπεια να μην μπορεί να γράψει αρκετά γρήγορα ή να κουράζεται το χέρι του- προμηθευτείτε από το βιβλιοπωλείο το ειδικό εξάρτημα που προσαρμόζεται στο μολύβι και λειτουργεί σαν οδηγός για το πώς να τοποθετεί σωστά τα δάχτυλά του, μέχρι να το συνηθίσει. Μπορείτε επίσης να του δώσετε ένα μικρό κομματάκι χαρτί που θα πρέπει να συγκρατεί στην παλαμή του με τα δύο τελευταία δάχτυλα, ώστε να αναγκάζεται να πιάνει το μολύβι μόνο με τα τρία πρώτα.

 

Κάνει πολύ μεγάλα ή πολύ μικρά γράμματα (ή άλλα μεγάλα κι άλλα μικρά στην ίδια λέξη)

Τα περισσότερα παιδιά χρειάζονται χρόνο για να μπορέσουν να κάνουν όλα τα γράμματα στο ίδιο μέγεθος. Άλλα αφήνουν κενά όταν γράφουν κάποια γράμματα, όπως το π, το μ, το λ και γενικά όσα δεν γράφονται με μια κίνηση αλλά σε δύο μέρη (π.χ. ένα κυκλάκι κι ένα μπαστουνάκι για το α). Για να τα βοηθήσετε, ζητήστε τους να εξασκηθούν στη γραφή, χρησιμοποιώντας ένα τετράδιο από αυτά που έχουν τρεις γραμμές σε κάθε σειρά: μία για να οριοθετήσουν πού πρέπει να είναι το επάνω μέρος κάθε γράμματος, μία για το κάτω και μία στη μέση για να μάθουν να γράφουν διαφορετικά τα πεζά από τα κεφαλαία. Φροντίστε όμως να μην τα υποχρεώνετε να εξασκούνται για πολλή ώρα ούτε να το βλέπουν σαν αγγαρεία, γιατί θα εκνευριστούν και θα τα παρατήσουν εύκολα.

Γράφει ανάποδα

Πρόκειται για κάτι πολύ συνηθισμένο στα παιδιά προσχολικής ηλικίας που δεν διαθέτουν ακόμα τις απαραίτητες ικανότητες για να συνειδητοποιήσουν ποια είναι η φορά ενός σχήματος ή για να διαπιστώσουν ότι γράφοντάς το ανάποδα μπορεί να σημαίνει κάτι άλλο (π.χ. το ε ανάποδα είναι το 3) ή και τίποτα. Το μόνο που χρειάζεται για να συνηθίσει να γράφει σωστά είναι η εξάσκηση. Ακόμα κι έτσι, δεν είναι απίθανο πού και πού το παιδί να γράφει κάποιο γράμμα ανάποδα, όπως εάν αυτό συνεχίσει γίνεται συστηματικά ή και μετά την ηλικία των εφτά ετών, τότε είναι σκόπιμο να ζητήσετε τη γνώμη ειδικού, γιατί ίσως αποτελεί ένδειξη δυσλεξίας ή άλλης μαθησιακής δυσκολίας. Για να το βοηθήσετε, προσπαθήστε το παιδί να έρθει σε οπτική επαφή με κάθε γράμμα σε πολλές διαφορετικές μορφές (π.χ. τυπωμένο σε βιβλίο, γραμμένο στο τετράδιο, στην άμμο, με κιμωλία στο δρόμο κ.λπ.) ώστε να εντυπωθεί καλά στο μυαλό του η εικόνα.

Γράφει άσχημα ή και εντελώς ακατάληπτα

Πρόκειται για ένα πρόβλημα που έχουν πολλά παιδιά –και ακόμη περισσότεροι ενήλικες- και δεν έχει καμία σχέση με το εάν έχουν κατακτήσει τις βασικές δεξιότητες που απαιτούνται για τη γραφή. Συνήθως, οφείλεται στο γεγονός ότι το μυαλό του παιδιού τρέχει πιο γρήγορα από το χέρι του και η προσπάθειά του να «προλάβει» να τα καταγράψει όλα στο χαρτί καταλήγει σε… ορνιθοσκαλίσματα. Για να το βοηθήσετε, ζητήστε του να γράφει κάθε μέρα ένα μικρό απόσπασμα από κάποιο αγαπημένο του βιβλίου (3-4 φράσεις), αυξάνοντας κάθε φορά την ταχύτητα (μπορείτε να το χρονομετρείτε, εάν πιστεύετε ότι αυτό θα του δώσει έξτρα κίνητρο). Αφού μάθει να το γράφει αρκετά ευανάγνωστα, αλλάξτε απόσπασμα και συνεχίστε για μερικές μέρες. Καλό θα ήταν επίσης να κλείσετε ένα ραντεβού στον παιδο-οφθαλμίατρο για να αποκλείσετε το ενδεχόμενο το πρόβλημα να οφείλεται σε κάποιο πρόβλημα της όρασης του παιδιού.

Υπερβολικό άγχος ή αδιαφορία για το γράψιμο

Όταν οι δάσκαλοι ή οι γονείς πιέζουν πολύ ένα παιδί να μάθει να γράφει μπορεί να του δημιουργήσουν έντονο άγχος που θα φέρει το αντίθετο αποτέλεσμα. Από την άλλη, η έλλειψη ερεθισμάτων (π.χ. όταν δεν έχετε ιδιαίτερες απαιτήσεις ή δεν φροντίζετε να έχει τα υλικά –μολύβια, γόμες, ξύστρες- που χρειάζεται) μπορεί να επιφέρουν πλήγμα στην αυτοπεποίθησή του και να του στερήσουν το κίνητρο να μάθει. Δίνετε συχνά στο παιδί την ευκαιρία να εξασκείται στο γράψιμο, χωρίς το άγχος ότι κάνει εργασία για το σχολείο, ζητώντας του να γράψει για παράδειγμα τη λίστα του σούπερ μάρκετ, μια κάρτα για τα γενέθλια του φίλου του ή παίζοντας παιχνίδια που απαιτούν γράψιμο (π.χ. κρεμάλα).