Σίγουρα η σκηνή σάς είναι γνώριμη: Το μωρό κλαίει απαρηγόρητο και συνεχίζει παρόλο που το πήρατε στην αγκαλιά σας και του ψιθυρίζετε καθησυχαστικά λογάκια. Μέχρι να το πάρετε απόφαση και να σηκωθείτε όρθια! Τότε, το μωρό σταματά να κλαίει ως δια μαγείας! Ίσως το έχετε κάνει και σαν...παιχνίδι! Σηκώνεστε; Σταματάει το κλάμα! Κάθεστε; Αρχίζει να κλαίει ξανά! Ξανασηκώνετστε; Ηρεμεί και πάλι! Και ούτω καθεξής...

Η αλήθεια είναι ότι αυτό δεν συμβαίνει μόνο με το δικό σας μωρό αλλά με το 99% των βρεφών (αν όχι το 100&).

Εξάλλου και για εμάς τις μαμάδες, η ώθηση να σηκωθούμε για να καθησυχάσουμε το μωρό είναι κάτι που έρχεται σχεδόν ενστικτωδώς. Και πράγματι οφείλεται στο ένστικτό που έμεινε μέσα μας -κατάλοιπο παλαιότερων εποχών.

Αλλά και η επιστήμη συμφωνεί. Σύμφωνα με έρευνα που ΄γινε το 2013 και δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση Current Biology, «τα μωρά ηλικίας κάτω των 6 μηνών τα οποία μεταφέρονται στην αγκαλιά της μητέρας τους καθώς εκείνη βηματίζει σταματούν αμέσως το κλάμα, ενώ ο καρδιακός παλμός τους είναι λιγότερο ταχύς σε σχέση με ενός μωρού που βρίσκεται στην αγκαλιά μιας μαμάς που κάθεται», αναφέρεται στα συμπεράσματά της.

Μάλιστα, αυτές οι δύο συντονισμένες ενέργειες (η μητέρα νιώθει την ανάγκη να σηκωθεί όρθια, ενώ το μωρό ηρεμεί) παρατηρούνται και σε άλλα θηλαστικά.

Οι επιστήμονες περιγράφουν αυτή τη διαδικασία ως μια αρχέγονη αλληλεπίδραση μητέρας-βρέφους στα θηλαστικά. Ο λόγος για τον οποίο το μωρό σταματάει το κλάμα όταν σηκωνόμαστε είναι επειδή όταν το παίρνουμε στην αγκαλιά μας και βηματίζουμε μπαίνουν σε εφαρμογή χαλαρωτικές κινήσεις στις οποίες το σώμα του μωρού ανταποκρίνεται θετικά. Κατά μία έννοια, τα μωρά μας στη διάρκεια της εξελικτικής διαδικασίας τους ανθρώπινου είδους (και όχι μόνο) έχουν μάθει να ηρεμούν υπό αυτές τις συνθήκες.

Πρόκειται τελικά για μια ακόμα απόδειξη του ότι το σώμα και ο εγκέφαλός μας είναι γενετικά «προγραμματισμένα» να ανταποκρίνονται αποτελεσματικά στις ανάγκες του μωρού ,ας. Ας το θυμόμαστε αυτό εκείνες τις δύσκολες ώρες που νιώθουμε ότι δεν κάνουμε τίποτα σωστά!