Σ' όλες τις γωνιές του πλανήτη, ακόμα και στις πιο αδικημένες, η εικόνα της μητρικής αγκαλιάς που ξεχειλίζει άδολη αγάπη δεν μπορεί παρά να σου γλυκάνει την ψυχή.
Αποτελεί τον πιο δυνατό ψίθυρο στο λόμπι των μπαμπάδων: «ψιτ, φίλε, η ζωή μετά το παιδί τελειώνει». Μετά το πρώτο παγωμένο βλέμμα του wanna-be (αν υπάρχει τέτοια κατηγορία στο ανδρικό φύλο…) ή μελλοντικού πατέρα, ο τρομοκράτης μειδιά για να ελαφρύνει το κλίμα. Στην πραγματικότητα, το εννοεί απόλυτα.
Θυμάμαι ακόμη, έστω και μετά από τόσα χρόνια, το έντρομο βλέμμα της μητέρας μου όταν ο τρίχρονος τότε αδελφός μου της ζήτησε να βάλει ένα επιπλέον πιάτο στο τραπέζι για τον φανταστικό του φίλο τον οποίο αποκαλούσε Ηρακλή. Είμαι σίγουρη πως πολλοί γονείς θα έχουν βρεθεί σε μια παρόμοια κατάσταση, ψάχνοντας συνήθως πανικόβλητοι τον λόγο για τον οποίο το παιδί τους έχει έναν ή περισσότερους φανταστικούς φίλους.
Ένα αρκετά σημαντικό ποσοστό νέων μπαμπάδων βιώνει συμπτώματα κατάθλιψης μετά τη γέννηση του παιδιού τους, όμως συνήθως το πρόβλημα δεν εντοπίζεται και δεν αντιμετωπίζεται σωστά.
Κάθε φορά που σαν παιδάκι με πήγαιναν στο τσίρκο θυμάμαι πως με μάγευαν οι ακροβάτες - πάντα. Τους κοιτούσα με κομμένη την ανάσα να σκαρφαλώνουν στις ανεμόσκαλες τους τόσο ψηλά που στο τέλος, δεν ξεχώριζα τα χαρακτηριστικά του προσώπου τους παρά μόνο τα περίτεχνα κα αστραφτερά τους κοστούμια. Τη δε στιγμή που ξεκινούσαν τα τύμπανα να χτυπούν, η καρδούλα μου έχανε το ρυθμό της κοιτώντας αποσβολωμένη τους ακροβάτες, άλλοτε να ισορροπούν στο τεντωμένο σχοινί και άλλοτε να κάνουν κούνια με το κεφάλι κάτω και τα πόδια πάνω.
"Τα παιδιά δεν καταλαβαίνουν τίποτα από μόνα τους και είναι κουραστικό για τους μεγάλους να προσπαθούν πάντα και συνέχεια να τους εξηγούν τα πράγματα".
Όχι πως έπαψες να έχεις ανάγκη την αγκαλιά του Mορφέα, ούτε μεταλλάχθηκες ξαφνικά σε βαμπιρέλα που κοιμάται μόνο μέρα. Αλλά, να…υπάρχει ένα ανθρωπάκι στο σπίτι που επιβάλει πλέον τους νόμους και ο νυχτερινός ύπνος έχει μπει στην κατηγορία του «μπορώ και χωρίς».
Το αμερικάνικο κανάλι TLC παρουσιάζει εδώ και επτά χρόνια τώρα την εκπομπή Toddles and Tiaras, πρόκειται για καλλιστεία μικρών παιδιών (ξεκινάνε από 6 μηνών). Για να έχετε μια ιδέα για του τι πρόκειται, δείτε το βίντεο και μετά συνεχίστε το διάβασμα.
Ένα πρόβλημα που έχουν να αντιμετωπίσουν οι περισσότεροι γονείς όταν μπαίνει στην οικογένεια ένα νέο μέλος, είναι η ζήλια του μεγαλύτερου παιδιού, η οποία πολύ συχνά εκδηλώνεται με ακραίες συμπεριφορές. Αυτό βέβαια αποτελεί μία φυσιολογική αντίδραση καθώς χαρακτηριστική στις μικρές ηλικίες είναι η εγωκεντρικότητα. Δηλαδή μέχρι πρότινος το παιδί ήταν μόνο του και απολάμβανε την αμέριστη αγάπη και φροντίδα των γονιών του και τώρα θα πρέπει να μοιράζεται όλα τα προνόμια με το καινούριο του αδερφάκι.
Η καλή επικοινωνία αποτελεί τη βάση για μία σωστή σχέση με τα παιδιά. Το μεγαλύτερο παράπονο όμως των περισσοτέρων γονιών είναι ότι τα παιδιά τους δεν τους ακούνε με αποτέλεσμα να χάνουν γρήγορα την ψυχραιμία τους και να καταλήγουν σε καυγά.


Εγγραφή στο Newsletter