Κάθε φορά που το θέμα «παιδιά και φαγητό» πέφτει στην παρέα είναι σίγουρο ότι θα ακούσουμε ένα σωρό συμβουλές, παραινέσεις ακόμα και επιπλήξεις για το γεγονός ότι το παιδί μας έχει πολύ περιορισμένη γκάμα από φαγητά που δέχεται να βάλει στο στόμα του. Ειδικά αυτές τις φράσεις, σιχαινόμαστε να τις ακούμε περισσότερο κι από όσο σιχαίνεται το παιδί μας τα φασολάκια!!!
«Άμα πεινάσει θα φάει»
Η αλήθεια είναι ότι αυτό πιάνει σε κάποια παιδιά, όμως σε άλλα μπορεί να έχει πολύ δυσάρεστες συνέπειες. Υπάρχουν παιδιά που μπορούν να μείνουν νηστικά για υπερβολικά μεγάλο χρονικό διάστημα, χωρίς να δείξουν σημάδια πείνας. Επίσης, κάποια άλλα αρνούνται να φάνε ακόμα κι αν πεινάνε, οπότε το να τα κάνουμε να λιμοκτονήσουν απλώς θα χειροτερέψει τα πράγματα.
«Γιατί του δίνεις την επιλογή να φάει κάτι άλλο;»
Πολλές τυχερές μαμάδες μπορούν να φτιάχνουν ένα φαγητό για όλη την οικογένεια και να ξέρουν ότι θα το φάνε όλοι. Κάποιες άλλες όμως ξέρουν ότι το παιδί τους πολύ ευχαρίστως δεν θα έτρωγε απολύτως τίποτα εάν υπήρχε αυτή η επιλογή, οπότε προκειμένου να φτάσουν σ' αυτό το άκρο προτιμούν να ετοιμάσουν κάτι που ξέρουν ότι το θα το φάει. Γιατί όλες προτιμούν ένα χορτασμένο παιδί παρά ένα πεινασμένο!
«Αν του το ξαναδώσεις, κάποια στιγμή θα το φάει»
Πιθανόν να ισχύει, όμως ας μην παραβλέπουμε τον κίνδυνο αυτή η πρακτική να φέρει το αντίθετο αποτέλεσμα. Κάποια παιδιά μπορεί να αγχωθούν τόσο πολύ μπροστά στην επιμονή μας να δοκιμάσουν έστω ένα φαγητό που τελικά αποφεύγουν να φάνε εντελώς.
«Διάβασα κάπου ότι....»
Το ότι κάτι έχει γραφτεί σε ένα βιβλίο, ένα περιοδικό ή ένα σάιτ δεν σημαίνει ότι έχει αποτέλεσμα με όλα τα παιδιά. Παρόλο που είναι χρήσιμο να ακούμε νέες ιδέες, σε τελική ανάλυση μόνο οι γονείς γνωρίζουν αρκετά καλά το παιδί τους ώστε να ξέρουν τι «πιάνει» και τι όχι,
«Σιγά μην μας παρακάλαγε η μάνα μας να φάμε όταν εμείς ήμασταν παιδιά...»
Σε κάποιες παλαιότερες γενιές ακόμα και το να χτυπάς ένα παιδί ή να το βάζεις τιμωρία να στέκεται κοιτάζοντας τον τοίχο ήταν αποδεκτές πρακτικές. Φυσικά, κανείς μας δεν πιστεύει σήμερα ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και σήμερα, σωστά;
«Αν δεν το φάνε, ας πάνε για ύπνο νηστικά!»
Υπάρχει μια πολύ καλύτερη -κατά τη γνώμη μου- προσέγγιση από το να αφήσουμε ένα παιδί νηστικό. Να του δείξουμε τον τρόπο να ετοιμάζει μόνο του ένα πρόχειρο γεύμα. Με αυτό τον τρόπο, εμείς δεν θα χρειαστεί να δείξουμε ότι υποχωρούμε στα καπρίτσια του και εκείνο θα μεγαλώσει γνωρίζοντας πώς να φροντίζει τον εαυτό του. Ακόμα κι ένα 3χρονο μπορεί να πάρει μια φέτα ψωμί και τυρί από το ψυγείο, να ξεφλουδίσει μια μπανάνα ή να βάλει λίγα δημητριακά σε ένα μπολ!
«Βάλτο στην κουζίνα και μαγειρέψτε μαζί! Εάν έχει βοηθήσει στην προετοιμασία, θα το φάει»
Το τελευταίο πράγμα που θέλει μια εργαζόμενη μαμά που επιστρέφει ήδη εξαντλημένη στο σπίτι της και πρέπει με την ψυχή στο στόμα να ετοιμάσει το φαγητό για το βράδυ ή την επόμενη μέρα, είναι να έχει για βοηθό ένα ζωηρό νήπιο! Επιπλέον, ακόμα και τα παιδιά που θα δείξουν προθυμία να βοηθήσουν στο μαγείρεμα, πάω στοίχημα ότι και πάλι θα στραβώσουν τα μούτρα τους όταν δουν αυτό που ετοίμασαν σερβιρισμένο στο πιάτο τους!