Print this page

Παραμύθι: Το αστέρι και ο άγγελος

Μια φορά κι έναν καιρό, κάπου κοντά, κάπου μακριά, ίσως και κάπου δίπλα, υπήρχε ένας άγγελος. Ένας χαμογελαστός και καλοσυνάτος άγγελος με χέρια τρυφερά και στοργικά που μπορούσαν να σχηματίσουν την πιο ζεστή κι ασφαλή αγκαλιά του κόσμου και με καρδιά τόσο μεγάλη που οι χτύποι της ακούγονταν από μέεεετρα μακριά.

Τούτος ο άγγελος δεν είχε ιδέα για το πόσες ικανότητες, χαρίσματα και δυνάμεις διέθετε και αυτό γιατί ακόμη δεν είχε ανακαλύψεί το σκοπό του. Το λόγο δηλαδή για τον οποίο ο δημιουργός του, τον είχε προικίσει με τις χάρες όλες.

Κάπως έτσι οι μέρες, οι μήνες, τα χρόνια περνούσαν κι ο άγγελος βρισκόταν σε διαρκή αναζήτηση, άλλοτε συνειδητά κι άλλοτε όχι. Υπήρχαν μέρες που είχε ανάγκη να προσφέρει την αγάπη και την αφοσίωση του σε κάποιον, αλλά έπρεπε να βρει σε ποιον. Χρειαζόταν να είναι κάποιος μοναδικός, ένα πλάσμα σπάνιο, σαν εκείνον. Τότε και μόνο τότε θα μπορούσε να αισθανθεί πλήρεις, ικανοποιημένος και γεμάτος γιατί θα είχε εκπληρώσει το σκοπό του.

Κι έτσι κι έγινε. Μια νύχτα, που οι μοίρες διάλεξαν να την κάνουν πιο ξεχωριστή από όλες τις άλλες, το ουράνιο στερέωμα πήρε μια λάμψη αλλιώτικη κι ένα νέο αστέρι έκανε δειλά την εμφάνισή του. Και ήταν αυτό το αστέρι που μάγεψε με την παρουσία του τον άγγελο της ιστορίας μας. Μόλις τα βλέμματά τους συναντήθηκαν, οι χτύποι της καρδιά τους άρχισαν να χτυπούν δυνατά και αρμονικά κι αυτό στάθηκε η αφορμή για μια νέα, δυνατή, μοναδική σχέση. Σχέση ζωής.

Ο άγγελος είχε βρει πια το σκοπό του – έγινε φύλακας άγγελος. Στη σκέψη του είχε πάντα την έγνοια του μικρού αστεριού , η καρδιά του ήταν πλημμυρισμένη από αγάπη και στοργή και τα χέρια του σχημάτιζαν, τοποθετημένα σχεδόν μόνιμα σε θέση αγκαλιάς, ένα απάγκιο για να κρυφτεί, να ξαποστάσει, να κοιμηθεί ο νέος του φίλος.

Και το αστέρι όμως, ήταν τόσο χαρούμενο κι ευγνώμων που στη ζωή του αντάμωσε ένα φύλακα άγγελο, που αποφάσισε με το φως και τη λάμψη του να φωτίζει τον άγγελό του κι έτσι να κάνει την κάθε στιγμή του πιο μαγική και ξεχωριστή.

Τούτη η ιστορία του αγγέλου με το αστέρι, ταξίδεψε μέσα στο χρόνο από στόμα σε στόμα ώστε να υμνήσει την τόσο ταιριαστή κι αρμονική, τόσο ξεχωριστή και σπάνια σχέση και στάθηκε αφορμή ώστε όλοι οι άγγελοι να αναζητήσουν ένα αστέρι για να φωτίσει τη δική τους ύπαρξη και ζωή. Και πολλοί τα κατάφεραν.

Να, κοίταξε γύρω σου…κοίτα πόσες μαμάδες - άγγελοι και πόσα παιδιά – αστέρια υπάρχουν. Πόσες δυνατές και μοναδικές σχέσεις στοργής υπάρχουν. Κοίτα δίπλα σου το θαύμα!

Γιατί ναι, το μικρό σου θαύμα θα είναι το αστέρι που πάντα θα φωτίζει τη ζωή σου κι εσύ άγγελος – φύλακας άγγελος, ο δικός του. Για μια ζωή!

Αφιερωμένο σε όλες τις μανούλες του κόσμου και ιδιαίτερα στη δική μου «αγγελική» μανούλα.

Δήμητρα Μπελόκα