«Δεν υπάρχει 'δεν μπορώ', υπάρχει 'δεν θέλω'», έλεγαν οι δικές μας μαμάδες και μολονότι το έθεταν κάπως αυταρχικά, η αλήθεια είναι ότι είχαν ένα κάποιο δίκιο. Εμείς, που γνωρίζουμε περισσότερα για την ψυχολογία του παιδιού μπορούμε να προσεγγίσουμε το ίδιο θέμα -το δισταγμό μπροστά σε κάτι που του φαίνεται δύσκολο ή τρομαχτικό- με καλύτερο τρόπο.

Γιατί μια από τις πιο σημαντικές υποχρεώσεις μας ως γονείς είναι να διδάξουμε στα παιδιά μας πώς να διαχειρίζονται τις δυσκολίες και τις απογοητεύσεις της ζωής... Μόνο έτσι θα τα προετοιμάσουμε για να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα ως ικανοί ενήλικες. Να λοιπόν μερικές χρήσιμες συμβουλές για το πώς να αντιδράσουμε όταν το παιδί λέει «δεν μπορώ».

Βοηθήστε το να καταλάβει την κατάσταση αντί να το απομακρύνετε από αυτή

Ως γονείς, η πρώτη μας αντίδραση όταν βλέπουμε το παιδί μας διστακτικό ή απογοητευμένο είναι να προσπαθήσουμε να το κάνουμε και πάλι να χαμογελάσει. Ωστόσο, καλό είναι να αντισταθούμε και να πούμε αμέσως «καλά, δεν πειράζει». Απλά, ας δείξουμε ότι κατανοούμε το ζήτημα και ας το εκφράσουμε με απλά λόγια για να το καταλάβει και εκείνο: «Βλέπω ότι έχεις απογοητευτεί κι όταν θα ήθελες να το έχεις κατάφερες με την πρώτη».

Πείτε «ξέρω ότι είναι δύσκολο, αλλά πιστεύω ότι μπορείς να το κάνεις»

Μην προσπαθήσετε να του αποκρύψετε την αλήθεια. Για παράδειγμα, εάν το παιδί σας λέει ότι δεν μπορεί να μάθει να κάνει ποδήλατο, μην του πείτε «δεν είναι τίποτα» ή «είναι πανεύκολο, θα δεις». Με αυτόν τον τρόπο το κάνετε να νιώθει ακόμα χειρότερα γιατί νιώθει ότι δυσκολεύεται σε κάτι που θα έπρεπε να είχε καταφέρει με ευκολία. Αντίθετα, εξηγήστε του ότι όλα τα παιδιά συνάντησαν δυσκολίες όταν βρέθηκαν στην ίδια θέση -ακόμα κι εσείς οι ίδιοι- αλλά στο τέλος οι περισσότεροι το κατάφεραν. Έτσι, θα αισθανθεί ακόμα μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση όταν δει τις προσπάθειές του να επιτυγχάνουν.

Θυμίστε του μια άλλη φορά που είχε πει το ίδιο -αλλά έκανε λάθος

«Θυμάσαι όταν μάθαινες να δένεις τα κορδόνια σου; Και τότε όλο 'δεν μπορώ' έλεγες». Βοηθήστε το να καταλάβει ότι ακόμα και πράγματα που πλέον του φαίνονται πανεύκολα κάποτε ήταν μια αληθινή πρόκληση για εκείνο. Έτσι, θα καταλάβει ότι κάθε αρχή είναι δύσκολη αλλά τα πάντα μπορούν να γίνουν πολύ απλά με προσπάθεια και εξάσκηση.

Βεβαιωθείτε ότι κι εσείς αντιμετωπίζετε σωστά τις δυσκολίες και τις αναποδιές

Εάν εσείς δίνετε το παράδειγμα ενός ανθρώπου που πελαγώνει στην πρώτη δυσκολία και «πνίγεται σε μια κουταλιά νερό», τότε πώς περιμένετε να αποκτήσει θάρρος και αυτοπεποίθηση; Ακόμα και στα μικρά καθημερινά προβλήματα, δείξτε με πράξεις ότι πάντα υπάρχει κάτι να κερδίσουμε από το οτιδήποτε. Για παράδειγμα, εάν σας καεί το φαγητό, μην αρχίσετε να γκρινιάζετε «τι θα κάνω τώρα;». Απλά παραδεχτείτε ότι έπρεπε να είστε πιο προσεκτική και να σβήσετε το μάτι νωρίτερα και βρείτε μια λύση χωρίς να το κάνετε θέμα.

Βρείτε μαζί τις λύσεις

Για να αντιμετωπίσει κανείς την αποτυχία ή τον κίνδυνο της αποτυχίας απαιτούνται δύο στάδια: η αποδοχή και α αλλαγή. Αφού βοηθήσετε το παιδί να αποδεχτεί τι είναι αυτό που το δυσκολεύει, επικεντρωθείτε στο τι μπορεί να αλλάξει για να τα καταφέρει καλύτερα την επόμενη φορά. Όσο περισσότερες λύσεις το βοηθήσετε να βρει τόσο το καλύτερο.